The Bad Boy Next Door

Hoofdstuk 19

Roxanna

Die dag na de date, die ik met Logan had, was ik er niet helemaal bij. Helaas merkte ik dat niet, maar mijn familie wel.

"Wat is er met Roxanna, mama?" vroeg de bekende stem van Matthew.

Op dat moment duwde iemand mijn elleboog van tafel, waardoor ik met mijn gezicht in de cornflakes met melk viel.

"Ze is verliefd op een té knappe en té perfecte jongen." zei Carter met een kwade stem.

Ik keek op naar mijn broer, hoe hij zijn kom in de vaatwasser deed en zijn lepel er ook in belandde. Hij was kwaad en ik wist dat hij mijn elleboog van tafel had geduwd. Carter was boos, maar waarvan en waardoor wist ik niet.

Wat heeft hij ineens?

Mompelend liep Carter naar de hal om met Sparky te wandelen. Dus hoefde ik later niet met Sparky te wandelen.

Zuchtend veegde ik mijn gezicht af met een handdoek en wat water.

"Roxanna, je moet je niets van Carter aantrekken. Hij is een beetje... nou tja... snap je? En ja, zo is het nou eenmaal niet waar?" zei Emily tegen me met een nadenkende en twijfelende stem.

"Wat vindt Carter nou eigenlijk van Logan?" vroeg ik met mijn armen gekruist.

Emily slikte hoorbaar en zuchtte diep. "Carter mag Logan niet." antwoordde Emily.

"Maar waarom dan niet?" vroeg ik. Ik moest gewoon weten wat er tussen mijn broer en Logan speelde.

Op dat moment ging de huistelefoon, waardoor Emily de vraag de ik vroeg niet kon beantwoorden. Emily snelde naar de woonkamer om de telefoon, nam de hoorn en liep naar de tuin toe terwijl ze tegen de beller sprak.

"Wie is die jongen de Logan heet?" vroeg Matthew.

Ik was helemaal vergeten dat mijn kleine broertje in de keuken was, net als ik. Terwijl ik zijn en mijn kom in de vaatwasser deed en de machine aandeed, zei ik: "Iemand die Carter duidelijk niet mag en andersom ook niet, zo te zien..."

"Waarom dan niet?" vroeg Matthew er naar door.

Had ik ooit vertelt dat mijn kleine broertje nog nieuwsgierig kan zijn en met hand en tand er voorzet?

Ik zuchtte diep. "Matthew, ga alsjeblieft met je bal spelen of zoiets. In ieder geval, ga mij niet lastig vallen met je nieuwsgierigheid."

"Maar-"

"Ga, please. Alsjeblieft. S'il vous plaît. Por Favor. Vinsamlegast." onderbrak ik Matthew smekend.

Zuchtend pakte hij zijn bal en ging voetballen tegen de schuur. Ik besloot naar het strand te gaan, maar niet voor de lol. Nee, ik wilde iemand zoeken.

Ik pakte mijn autosleutels en stapte in de mini cabrio. Terwijl ik de auto probeerde op te starten, zocht ik naar mijn telefoon. Uiteindelijk zag ik dat mijn telefoon onder mijn stoel was en dat ik een paar berichten had gekregen van Logan. Ik had ze uiteindelijk niet gelezen en smeet mijn mobiel op de bijrijdersstoel. Ik reed met een sneltempo naar het strand.

Toen ik er aankwam stapte ik uit en zag ik dat er niet heel veel mensen waren, dus zag ik hem in één op slagen tussen een paar jongeren die een beetje wankel liepen, ik was tot de conclusie gekomen dat het dronken jongeren waren.

Snel stapte ik uit en ging achter een boom staan, dat een paar meters van de jongeren afstond. Ze konden me niet zien, maar ik kon ze horen en dat was het enige wat ik wilde. Tot ik hoorde wat ik niet wilde horen...

"Dus Logan, hoe gaat het tussen jou en die lagere griet?" vroeg een vrouwelijke stem.

"Roxanna?" vroeg de stem van Logan. "Je denkt toch niet dat ik haar écht leuk vind, hé? Ze is een lagere en ik deed het alleen om haar van Cameron af te houden. Hij woont naast haar en zo te zien heeft hij het gezien, want hij heeft al bijna vierentwintig uur niets van zich laten horen. En wat die Roxanna betreft; ik gebruik haar alleen maar. Ze is echt niets meer dan een hersenloze tiener." Ik hoorde een paar mensen lachen, samen met Logan. "Ik bedoel: ze is haar geheugen kwijt en weet niet eens wie ze is. De domste bitch die ik ooit heb gekend."