The Bad Boy Next Door

Hoofdstuk 23

"Ik haat jou meer dan wie dan ook."

Ryan

Het leek wel uren dat Susan en ik in die lift zaten, maar het was alleen maar een anderhalf uur, ik was ooit langer ergens in opgesloten. En geloof me, dat wil je echt niet.

Na die anderhalf uur kwamen twee brandweermannen Susan en mij uit die lift halen. Toen we eruit waren, liep ik richting de uitgang waar ik iemand aantrof die ik niet had verwacht, net als Susan bij de lift.. maar de iemand die ik aantrof bij de uitgang was iemand die je echt niet meer had verwacht, en de laatste die je zou bedenken, die bij Roxanna op bezoek wilde gaan.. Ja, ik had het over de enige, échte Krystal Wolff. Het meisje dat een hekel had aan Roxanna Coldblood Shay.

"Wat doe je hier?" vroeg ik kil.

"Ik kom op bezoek bij mijn 'beste vriendin'." antwoordde Krystal met een valse grijns op haar gezicht.

Ze was iets van plan, ik wist het zeker...

"Vast..." zei ik terwijl ik mijn ogen rolde. "Waar slaap je nu? Nog steeds naast 'je vriendin'?"

Krystal rolde geïrriteerd met haar ogen en en haar lippen veranderde in een strakke lijn. Ze was boos/kwaad op mij, blijkbaar. En dat zag je duidelijk ook aan haar gezichtsuitdrukking.

"Dat zijn niet jouw zaken, neef." zei Krystal bot. "Jij hebt andere zaken zoals het hart van Roxanna winnen. Ik heb je concurrentie gezien en jij bent, volgens mijn berekeningen, de laatste die haar hart zou winnen, want ze ziet je als een vriend en niet als iemand van wie ze kan houden."

Ik lachte schamper. "Alsof jij nog kans maakt bij Cameron."

Krystal keek me woedend aan en liep langs mij heen richting de trappen om naar boven te lopen. Ik had zo mijn vermoeden dat ze iets van plan was en Roxanna wilde kleineren. Maar ik was er niet zeker van of ze Roxanna daadwerkelijk wilde kleineren. Misschien wilde Krystal haar vriendschap met Roxanna weer herstellen... Wie hou ik voor de gek?! Krystal zal dat nooit gedaan hebben; haar vriendschap met Roxanna herstellen, mijn nichtje haat Roxanna. Wat in het dagboek van Krystal stond, was waar; ze haatte Roxanna en mij, het enige wat ze wilde was Cameron.

Met mijn handen in mijn zakken liep ik over straat richting het hotel waar ik een maand verbleef. Ik bleef een maand omdat ik alleen wilde blijven voor Roxanna en daarna ging ik weer terug naar Texas, tenminste dat was het plan. Zeker wist ik niet dat ik eerder of later terug ging naar Texas, maar waarschijnlijk ging ik eerder vertrekken. Want tja, niet iedereen wilde me hier in, Californië, hebben.

Toen ik bij het hotel aankwam, liep ik zonder na te denken naar binnen en ging richting de lift. Met een zucht drukte ik een paar keer op de knop van de lift. Het duurde even tot de lift op de begane grond was. Ik liep de lift in en drukte op het knopje voor de zesde verdieping. Halverwege de rit naar de zesde verdieping dacht ik na over hoe Roxanna eigenlijk over me dacht. Natuurlijk wilde ik haar terug, maar misschien wilde ze mij niet terug. Misschien was het tijd om verder te gaan, maar om dat te doen moest ik haar loslaten. Als ik haar losliet stond mijn besluit vast; ik ging naar Texas en bleef daar. Roxanna ging verder, dus ik ook. Ik moest haar uiteindelijk toch loslaten, vroeg of laat. Het zou gebeuren.

De liftdeuren gingen open, ik liep de lift uit en sloeg rechtsaf. Ik nam de laatste deur links en duwde het sleuteltje van de kamerdeur in het sleutelgat. Ik draaide de sleutel naar links en duwde de deur open. De kamer die ik had geboekt was geen suite, maar het kwam in de buurt van een suite. Het had een balkon die keek over de stad, een groot ligbad, een televisie in de woonkamer en in de slaapkamer, het had een gigantisch bed en het had een kast vol met boeken.