The Bad Boy Next Door

Hoofdstuk 28

Roxanna

Zoekend rende ik door mijn kamer.

Waar was dat stomme ding? Hoe kan zo iets groots nou weer verliezen?!

"Soms iets aan het zoeken, sweetie?" hoorde ik een stem vanaf mijn balkon.

Met een glimlach draaide ik me om. "Ja, ik ben iets aan het zoeken wat ik niet hoor te zoeken."

"En dat is?"

"Mijn koffer." antwoordde ik zijn vraag.

"Ik help je wel zoeken, want hoe kan je zoiets groots nou uit het oog verliezen." zei Cameron. Hij liep mijn kamer binnen en begon met me mee te zoeken naar de koffer die ik nodig had. "Waarvoor heb je die koffer eigenlijk nodig, Rox?"

"Weet je nog dat ik zei dat ik naar mijn vader ga, voor een weekend?"

Cameron knikte. "Ja, dat weet ik nog. Want je vertelde het gisteren."

Ik lachte. "Ja, dat klopt. En ik vertrek morgen, samen met jou."

"Morgen al?" vroeg Cameron.

"Ja." zei ik knikkend. "Morgen is het vrijdag en ik ga morgen niet naar school."

"En ik dan?"

"Je mag best mee, als je durft te spijbelen." antwoordde ik.

Cameron knikte en begon verder te zoeken. "Gevonden!" riep hij.

"Heb je mijn koffer?" vroeg ik blij. Ik sprong op en liep naar Cameron toe.

"Ik geloof het wel, schat." zei Cameron met een glimlach. Hij trok een koffer van onder mijn kleren kast vandaan en schoof het voor mijn neus.

Ik knikte goedkeurend. "Dat is de koffer die ik zocht. Dankjewel, Cam."

"Nu moet jij me een gunst doen." zei Cameron met een grijns op zijn gezicht. En die grijns beviel me voor geen meter...

Verward haalde ik een wenkbrauw omhoog. "Wat voor gunst..?"

"Je moet me een kus geven..." zei Cameron met een grotere grijns.

Meteen werd mijn gezicht rood. Ik voelde dat ik hevig stond te blozen. Mijn lichaam was warm en ik wist niets uit te brengen. "Uhm.. eh.." stotterde ik.

"Dus je wilt me geen kus geven?" vroeg Cameron met een pruillip en puppy oogjes.

Ik wenkte mijn blik af en keek naar mijn voeten. "Natuurlijk wel..." zei ik binnensmonds.

Cameron stond op en stapte op me af. Voor ik het wist was zijn ene hand op mijn wang en de ander op mijn heup. Ik legde mijn ene hand op zijn hand die op mijn heup rustte, en mijn andere hand op zijn andere hand die op mijn wang rustte. Langzaam boog Cameron naar me toe en kwam zijn voorhoofd zachtjes tegen de mijne aan. "Ik hou van je."

"Ik ook van jou, Cam."

Langzaam kwamen zijn lippen dichterbij en ik sloot mijn ogen. Na een paar secondes voelde ik zijn warme en zachte lippen op de mijne. Die kus leek wel minuten te duren. Uiteindelijk trok ik terug en keek Cameron diep in de ogen aan.

"Weet je wel zeker dat je meewilt naar Chester?" vroeg ik onzeker.

Cameron knikte. "Ik ben er zeker weten over, honderd procent. Ik ga met je mee, Rox."

"Goed dan." zei ik knikkend.

Er viel een stilte terwijl we elkaar aan bleven kijken.

"Heb je iets over Logan gehoord?" vroeg Cameron uiteindelijk.