STUCK IN PAIN (UNEDITED)

Chapter 23: Encampment

-Dawn's POV-

PAGKA UMAGA di pa sumisikat ang araw ay lahat ng mga narito ay nagsigising na. They're now doing some exercises and after that kakain ng breakfast before we start with our main activities which is obstacle courses sa Scout City. Scout City is a place na nasa tuktok ng not so mataas na bundok, na malapit sa campus namin. It's a forest actually pero meron don pinaka function hall para sa mga encampments like this.

Pagkapatak ng 7:00 AM pumihip ako ng tatlong beses kaya lahat ng girlscout ay nagsitakbuhan palapit sa stage. Habang ang boyscout officers naman ay nagbigay din ng signal upang tawagin lahat ng scouts.

"Where's your president?" Ma autoridad kong tanong kay Justine na nasa gilid ko.

"Di ko nga alam eh!" Naiinis niyang bulong. Dapat kasi kaming dalawa ang nasa unahan ngayon magpapaliwanag ng mga mangyayari ngunit wala na naman ito sa pangalawang pagkakataon.

"Ikaw nalang muna." Singit ni Joshua. Tumango naman ako at nagsalita sa megaphone. Mahirap nang dumepende sa iba, buti nalang inaral ko yung sa boyscout rules nila ngayon sa laro.

"Okay! Listen up! I assumed you already know what will happen today. 2nd day is full of obstacle courses which you all, I know, requested." Panimula ko. Naghiyawan naman silang lahat.

"Gagawin natin yan sa Scout City, and may I remind you. Don't be too loud and be careful, I don't need to explain pa kung bakit kailangan maging maingat. You should be lively! Cause were going to the near river! Walang magpapasaway! Walang maliligo! Strictly follow the paths! Dont look back! Open your eyes and ears! trust your co-teammates! And you will be disqualified if you happen to violate even a single rule. All hike leaders get ready because you'll lead the way!  Now!" Sigaw ko sa kanilang lahat. Agad naman silang umalerto  at nagsimula nang maglakad papunta sa mga officers na mag gui-guide sa kanila.

Lahat naman ng facilitators and participants ay nagsimula nang maglakad papunta ng bundok samantalang ako ay nagpaiwan, kailangan kong i-siguradong lahat ng scouts ay nandon na.

Nang malibut ang lahat ng rooms at tent, naisipan kong sumakay na sa mini truck para puntahan ang quarter namin don kaso biglang merong nahagip ng aking mata na isang babaeng naka pajamas pa kaya napababa ako ng wala sa oras para puntahan siya.

I blow the whistle making her stop in her tracks.

"Excuse me? Do you know what time is it? Di ba— Rubie?!" I was shock when she faced me.

"Why aren't you on your uniform? Bat ngayon ka lang gumising?" I'm annoyed right now dahil alam naman niyang encampment ngayon tapos ganito siya. Kumabit balikat naman siya while wearing her annoyed *slash* bored look.

Napapamewang naman ako dahil sa inakto niya. "Dont you know?! May naka encharge kang team na hahawakan ngayon?!" Pang gigigil ko ngunit agad ding pinakalma ang sarili. This is not worth it.

Huminga naman ako ng malalim bago nagsalita. "Lets meet in the office later" Agad namang nasira yung mukha niya at magsasalita na sana nung biglang tumunog yung walkie-talkie ko.

"Okay I'm coming" seryoso kong sagot sa kabilang linya habang dinapuan siya ng masamang tingin.

Agad ko namang dinala yung bag ko kung saan dyan nakalagay lahat at nagsimula nang magdrive papunta ng bundok. 

"MS. PRESIDENT ANDITO KA NA PALA!" sigaw ni Marie habang nilapitan ako. Kakarating ko palang sa headquarters namin dito sa Scout city.

"Oh may problema ba? Ba't di pa kayo nagsimula?" Tanong ko at nagsimulang maglakad papuntang stage. Sinundan naman niya ako.