-THIRD PERSON'S POV-SINAG NG ARAW AT TUNOG ng mga huni ng ibon ang bumungad kay Dawn na bagong gising lang. Medyo malalim pa nga ang kanyang tulog dahil sa nangyari nung unang dalawang gabi ngunit pilit nitong binuksan ang mga mata.
Dawn immediately stood up and to her surprise, she is already feeling well. Walang hilo o sakit sa katawan ang nadarama kaya agad na siyang nagtungo ng kainan upang makisabay sa kanyang mga magulang.
"Oh, you're up. Are you feeling well na ba?" Tanong ng ina at pinalapit si Dawn sa kanya upang hawakan ang nuo ng kanyang anak para mlaman kung mainit pa ba ito o hindi na.
"Yes, feeling good compared to last night." Tugon ni Dawn at umupo na kasabay ang kanyang magulang habang si Andrea naman ay tulog pa.
"Perfect kasi ngayon din mismo yung continuation ng ginagawa niyo sa company." Biglang saad ng ama sa kanya. Napahinto naman si Dawn sa pag nguya at tiningnan ang ama na nagugulohan.
"Ngayon ba yun?" She confusedly asked na tinanguan naman ng kanyang ama at ina.
"Wala naman kayong grabeng gagawin doon. You will just again, observe so hindi ka mapapagod." At tipid na ngumiti ang kanyang ina sa kanya.
"Oh, before I forget. How's your counseling?" Tanong ng kanyang ina. Kumunot nuo naman si Dawn bago nagsalita habang ang mga mata ay nasa kanyang kinakain.
"You already know Mom, I don't want to talk about it." Tugon ni Dawn na para bang naiinip dahil maka-ilang beses nang nag tatangkang malaman ng ina ang nangyayari sa sessions nila Dawn at ng kanyang therapist ngunit di pa sa ngayon pwedeng ipagsabi sa iba ang kanilang sessions dahil pinaperma ni Dawn ang therapist ng NDA kung saan nakasaad doon sa papeles na saka lamang mailalahad ng therapist ang diagnosis sa ina o mga magulang pagkatapos ng kanilang overall sessions..
"I know, I'm just worried cause you're keeping things from me where in fact I'm your mom and I should know your issues." Her mom replied.
"In the end of our contract." Pag reassure ni Dawn sa ina.
"Make sure of it."
***
Matapos ang isang oras na pag prepara sa bahay pati na rin sa byahe ay agad na nag tungo ang pamilya Gomez sa kanilang main building. Kung saan napakaraming tao o media ang naroon upang makakuha ng litrato sa kanila.
"Mauna na kami ng dad mo sa loob." Biglang saad ng ina ni Dawn habang nagretouch ng lipstick sa loob ng kotse. Iisang kotse lang kasi sila ngayon.
"Okay mom." Tugon ni Dawn habang inaayos din ang dalang bag. Ilang segundo lang ay nagsilabasan na ang mga magulang ni Dawn sa loob ng kotse habang panay ang sigawan ng mga media o tao na naroon sa labas ng companya nila.
As Dawn is preparing herself to come out of the car, she couldn't stop clenching her jaw as she form her hands into fists while tightly gripping her bags handle when she realized that her and Khalil will be together the whole afternoon. Not to mention the nightmare that traumatized her again for the 2nd time.
"Miss Dawn, you're already here!" Masiglang bati ng assistant ng mommy ni Dawn na si Ara. A small smile plastered on Dawn's face when Ara approached her together with two guards on her both sides to protect her from the other people as they walk inside their company's building.
This is it Dawn, you need to calm down. Don't let useless things bother you. Breathe, okay.
"Good morning ma'am Dawn"
YOU ARE READING
STUCK IN PAIN (UNEDITED)
Teen Fiction____________~*~__________ "Minahal mo nga ba ako? Mahal ko?" Biglang tanong niya sakin habang di mapigilan ang sarili na hindi humikbi. You can tell in his eyes the pain and trauma I inflicted on him. I don't deserve you, my love. You're too good t...