-3rd Person's POV-
TUMAYO NALANG si Kevin at huminga ng malalim bago naglakad papalayo at isinirado ang pinto. Alam niya kasing walang patutonguhan ang kanilang pag uusap ngayon dahil nasa estado pa ang dalaga sa pagka bigla.
Nang makaalis si Kevin sa kwarto kahit na sunod sunod pa ang pag hikbi ni Dawn ay agad itong naghanap ng bagay na pwedeng makasira ng kadena.
"Maghanap ka. Mag isip ka!" Dawn whined at herself habang naghahanap ng bagay nung biglang nakaramdam ito ng panghihina at sakit sa kanyang ulo dahilan para mapahinto ito sa kanyang ginagawa.
"Shit" Napahawak ito sa kanyang ulo at maalala na meron pala itong sugat dahil sa nangyari kanina nung tuloyan nang lumabo ang kanyang paningin at unti unting napahiga dahil sa sakit, naramdamang pumipikit ang kanyang mga mata.
Namulat si Dawn na para bang nakahilig ang kanyang ulo sa hita ng isang tao habang hinahagod ang kanyang buhok kaya agad siyang napabangon dahil di niya kilala kung sino ito.
"H-huh? W-who are you?" Natatarantang tanong ng dalaga sa taong yun habang tinitingnan ng maigi ang mukha nito.
"Hey hey, calm down.." The man said in a soothing voice then went near her.
"Wag kang lalapit!" Dawn's voice is in horror when the man tried to touch her shoulder.
The man sigh a big amount of air because of Dawn's reaction which he didn't liked.
"I guess you already moved on huh. Just like that.." Sarcasm can be heard in his cold voice as he stood up before Dawn.
Di naman nakaimik si Dawn dahil sa taong nasa unahan niya ngayon habang nagsisimulang mamuo ang mga luha sa kanyang mata dahil sa takot. At nung mapagtatantong tama nga ang hinala niya.
"All you know is to push people away.." Dagdag pa niya habang umiiling iling at halata ang pagkadismaya.
Di alam ni Dawn kung ano ang magiging reaksyon niya ngayong nandito na sa unahan niya ang taong tinaboy niya noon. But can you blame her? For what she only did was the best for the both of them?
-Flashback-
"DAWN WHY?! Why are you doing this to me huh!? *sob* Why are you breaking my heart?! Why are you leaving me?!" Halo halong emosyon ang nababasa ni Dawn sa mukha ni Calvin habang nakaluhod, nagmamakaawang di siya iwan nito. Naging buo na kasi ang kanyang desisyong iwan si Calvin, kahit na masakit para sa kanya ang gagawin, wala siyang magawa. All she knows is, this is the best for him.
She is only thinking of what's the BEST for them.
And that is to separate ways.
"I'm s-sorry Calvin. I didn't m-mean to do this" Pagpigil ni Dawn ng iyak habang tinatanggal ang mga kamay na nakahawak sa kanyang mga braso, pinipigilan itong makawala siya sa kapit ni Calvin habang nakaluhod.
"Why!? Why are y-you doing this!?" Calvin begged while tears are streaming down his face.
They both love each other. Walang may gusto sa nangyari but both families don't have any choice but to call off the arrange marriage between the two. Yes, before Dawn and Calvin knew that they were arranged, they were already in a relationship.
YOU ARE READING
STUCK IN PAIN (UNEDITED)
Teen Fiction____________~*~__________ "Minahal mo nga ba ako? Mahal ko?" Biglang tanong niya sakin habang di mapigilan ang sarili na hindi humikbi. You can tell in his eyes the pain and trauma I inflicted on him. I don't deserve you, my love. You're too good t...
