𝘽𝙇𝘼𝘾𝙆 𝙎𝙒𝘼𝙉

7

دردسر فقط اونجایی که هم میخوای هم نمیخوای..

صبح روز پنجشنبه،نامجون همراه لیجونگ رفت تا لیجونگ رو پیش پیرزن همسایشون بذاره،جین و جانگکوک هم راهی تئاتر شدن.

هوا بیش از حد گرم بود،و همین باعث شده بود قبل از رسیدن به تئاتر عرق بکنن..

جین پوفی کرد و دستی به پیشونیش کشید.

-لعنت به هر چی روزهای آتیشیه..

به ساختمون رسیده بودن،جین جلو تر از جانگکوک حرکت می کرد،قدمی سمت پله ها برداشت و تلو تلو خوران بالا رفت.

جانگکوک هم اهی کشید و همونطور که پشت لباس جین رو چسبیده بود و از شدت کم خوابی خمیازه می کشید،از پله ها بالا رفت،اما ناگهان با دیدن تهیونگ که از سمت دیگر پله ها بالا می رفت دهانش باز و قدم هاش متوقف شد.

جین متفکر نگاهش کرد که با دنبال کردن رد نگاهش و رسیدن به تهیونگ گفت:
-چته بچه؟روح دیدی؟

تهیونگ که متوجه ی نگاهش شده بود،نیم نگاهی بهش انداخت و با همون اخم همیشگیش وارد ساختمون شد.
-ولی نامجون گفت دیگه قرار نیست ببینمش..

-من چمیدونم سابقه نداشته این موقع صبح پیداش شه،شیفتش همیشه شب بوده.

اهی کشید و با اخم نگاهش کرد.

-ول کن لباس بدبختمو پاره شد،بیا بریم.

مردد تر از قبل وارد ساختمون شد،تمام مدت خودش رو به جین چسبونده بود تا بلکم گم نشه.
-چقدر طول می کشه کل ساختمون رو یاد بگیرم؟

-من با این سابقه کارم وقتی بدون نامجون میام گم می شم،تو رو نمیدونم.

خندید و قدم هاش رو تند تر کرد تا زود تر به پشت صحنه برسن..

ویتوریو که با انبوهی برگه توی دستش اینطرف و اونطرف می رفت،با دیدنشون به سرعت سمتشون رفت.
-وای جین چه خوب شد اومدی!

برگه ها رو بی معطلی توی دست های جین گذاشت و دست به کمر گفت-این ها برای نامجونه!نمایشنامه های قبول شدس ببینه کدوم بهتره برای تمرین!

-حالا چرا می دی به من؟؟؟

دستی به شونه ی جانگکوک کشید و گفت-من این پسرو میبرم،برو این ها رو بده به نامجون و خودت هم برو پیش جیمین.

نگاهی به برگه ها انداخت و بعد غر غر کنان از هر دو دور شد.

ویتوریو دستی به سر جانگکوک کشید و همونطور که سمت جایی هدایتش می کرد شروع به صحبت کرد.

-بگو ببینم نظرت در مورد نمایشنامه چیه؟
جانگکوک متعجب گفت-ها؟نمایشنامه؟

-اره،یک نمایشنامه ی احساسی.

-ولی من برای اجرای تک نفره امتحان دادم!
-میدوونم.ولی فعلا تایم اجرا ها خیلی پره و اینجا حسابی درگیریم خودت که میبینی.