The Wolf King and I

Chapter 20

The Wolf King and I
Chapter 20

"Well, well," the leader of the group spoke with an evil smile painted on his lips. "What do we have here? I'm here to collect your monthly taxes again, Emperor of Han. "

Nakita ko naman na napaatras pareho ang Emperor ng Han at si Yaoran mula sa pagkakaluhod sa akin.

They seem scared of this group of soldiers. Hindi lang ako makapaniwala na ganito na naging kahina ang Han na maski ang Emperor nila ay nanginginig sa takot sa harapan ng mga simpleng sundalo ni Zhang Wei.

They are definitely the Qin soldiers that Yaoran just mentioned.

"General Gaoyin..." the Emperor muttered his name.

Hindi naman ako makapaniwalang napatingin sa lalaking nasa harapan namin.

So this evil man is one of the generals of Zhang Wei? Ganito na ba kabulok ang mga heneral ng Emperor na iyon?

"I believe I have already paid my taxes this month," the Emperor said. "I already gave you the remaining treasures of our kingdom, and there is nothing left that I can offer you."

Isang malakas na tawa naman ang isinagot ng General bago siya lumingon sa kawawang Emperor.

"Do I look like someone who cares about that?" wika niya gamit ang nang-uuyam na tono. "If you can't pay for your taxes, then how about you pay using your daughter?"

At nagulat nalang kaming lahat nang mula sa pintuan ay isang magandang dalaga ang marahas na hinila ng isa sa mga sundalo papasok ng courtroom.

Bago ko pa man maintindihan kung ano ang nangyayari ay napaiyak nalang ang Emperor nang makita ang magandang dalaga.

"Lili!" He screamed and turned to the General. "Please! I beg of you! Let go of my daughter!"

Nagtaas naman ng mukha ang magandang dalaga na sa tingin ko ay isang prinsesa bago siya umiiyak na sumigaw.

"Father!" she cried. "Father! Help me!"

Lumingon ulit ang Emperor sa General bago siya nagmamakaawang umiyak ulit.

"Please! I beg of you! Please let go of my daughter! I will give you everything! Just let her go! " He cried his heart out while begging for his daughter.

Napakuyom ako ng mga kamay.

Ngayon ko naintindihan ang tindi na dinadanas ng Han sa mga kamay ng mga sundalo ni Zhang Wei.

This land was so dead that even its own Emperor could not do anything to protect it.

At hindi ko na nga kinaya pa.

"Let her go!" I screamed at the top of my lungs.

I'm so mad.

All of this doesn't make sense.

How could Zhang Wei turn a blind eye to all that's happening here? Oh, I forgot. He doesn't have a heart.

Mabilis naman napako sa direksyon ko ang atensyon ng mga grupo ng mga sundalo.

At bago pa man sila makapagsalita ay galit na galit akong naglakad papunta sa kanila.

"Princess Chin!" Yaoran tried to stop me, but he was too late.

Nakatayo na ako ngayon sa harapan ng masamang General na nagpapahirap sa lugar na ito.

Eye to eye.

Walang pintas.

Walang makakapigil.

Nanginginig ako sa galit habang nakatitig sa walang hiyang mukha niya.

This General is the reason why this empire is crumbling down.