The Wolf King and I

Chapter 32

The Wolf King and I
Chapter 32

"Please retract your imperial order, your majesty!" ang buong tapang na sigaw ko mula sa bungad ng pintuan ng courtroom.

Mabilis naman silang lahat na napalingon sa direksyon ko. Nakita kong napatayo pa mula sa kinauupuan niyang trono si Zhang Wei at gulat na napatingin sa akin.

"How despicable!" I heard General Jiangli angrily yell. "How dare you cut his majesty's imperial order! This is a total disrespect to his majesty!"

Kaagad namang itinaas ni Zhang Wei ang kamay na ang ibig sabihin ay tumahimik siya. Kaya tumalima ang minister at yumuko.

Matapos iyon ay nilingon ako ni Zhang Wei at gamit ang nag-aalalang boses na iyon ay nagsalita siya.

"Chin." His eyes are full of worry. "What are you doing here?"

This is also the first time that a consort attended a morning assembly, let alone cut off an emperor's imperial order.

Pero wala na akong pakialam.

I heard from Jia that this is the only way that I could save the Empress. It is to ask the Emperor to retract his imperial order.

Nakita ko nalang ang pagkagulat na namutawi sa gwapo niyang mukha nang makitang lumuhod ako mula sa kinatatayuan ko. As a Consort, I'm not allowed to enter the courtroom kaya sa gitna ng mainit na araw ako lumuhod.

Mabilis naman siyang bumaba mula sa trono at nag-aalalang tumakbo palapit sa akin.

Nang makalapit siya ay mabilis siyang yumuko sa harapan ko at nag-aalalang hinawakan ang magkabilang braso ko.

"Chin, you must stay in your palace and continue to rest." He spoke with a gentle voice. "You're still not well enough to move around the palace."

Nagtaas naman ako ng mukha at buong tapang parin na nagsalita.

"Your majesty, you can't punish the Empress." I spoke. "She's innocent. Please believe me!"

But I never expected the next thing that I would see on his face.

Nakita ko nalang ang unti-unting pagkakawala ng emosyon sa mukha niya at napalitan ito ng lamig na matagal ko ng hindi nakikita sa kanya.

Matapos iyon ay mabilis siyang tumayo at nilingon ang mga servants na nasa likuran ko.

"What do you think you're doing?!" he roared, and that made everyone behind me tremble with fear. "How could you let her walk around the palace?! I gave an order that she needed to recuperate inside her room and was not allowed to go outside until I allowed her to do so! Do you really wish to die in my hands?"

"Your majesty!" Sigaw ko sa kanya. "It is my wish to visit you in your courtroom! Ako lang ang pagalitan mo! Huwag sila!"

Mabilis naman siyang napatingin sa akin at kaagad na sumalubong sa paningin ko ang galit niyang mukha.

"Chin," he says, his voice cold and firm. "Stand up and go back to your palace. This is an order from your Emperor."

Pero matigas ang ulo ko.

"Not until you retract your imperial order to dethrone and execute her majesty!"

Now, he's mad.

"You—-!" dinuro niya ako ng dahil sa sobrang galit.

Ngunit alam ko na naintindihan niya rin na wala akong pakikinggan sa kahit ano mang sasabihin niya kaya tumahimik nalang siya.

Matapos iyon ay galit siyang tumalikod at bago siya umalis ay may sinabi pa muna siya.