The Wolf King and I

Chapter 14

The Wolf King and I
Chapter 14

Sa buong stay ko sa loob ng manhwa ay pakiramdam ko ay may nakakalimutan akong isang importanteng bagay.

"Our royal Princess..." ang umiiyak na boses ni Mei ang unang narinig ko nang magising ako.

At kung ano man ang bagay na iyon, pakiramdam ko ay tuluyan nitong mababago ang takbo ng kwento sa oras na naalala ko ito.

Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at ang unang tumambad sa aking paningin ay ang ceiling ng kwartong iyon.

At nang ma-realize ko na hindi parin ito ang ceiling ng kwarto ko sa earth ay napamura nalang ako.

Shit, hindi parin ako nakakauwi.

"Mahal na Prinsesa!" ang umiiyak na sigaw ni Mei nang makitang nakamulat na ako. "Salamat at nagising na kayo!"

Napalingon naman ako sa kanya bago ko nahawakan ang sumasakit na ulo ko.

"Hmm...Mei..." nanghihinang sambit ko. "Anong nangyari?"

Pero isang malakas na hikbi lang ang isinagot niya sa akin.

"Akala ko ay hindi niyo na bubuksan pa ulit ang mga mata ninyo!" she wailed her heart out. "Muntik na kayong mamatay mula sa sugat na natamo ninyo, mahal na Prinsesa! Hindi ko mapapatawad ang sarili ko sa oras na napahamak kayo habang wala ako sa tabi ninyo! I will die with you, our royal princess! I'm planning to drink this poison once you've stopped breathing!"

At nakita ko sa tabi niya ay may maliit na bowl na may lamang likido. Mukhang hindi siya nagbibiro na magpapakamatay siya sa oras na namatay ako. She's planning to drink that poison once I died.

Great, now I can't die even more.

"Huwag ka ngang ganyan." ang pagpapatahan ko sa kanya. "I will not die, I promise."

Pero ngayon ko lang naalala. Muntik na nga akong mamatay ng dahil lang sa pagligtas ko sa buhay ng walang hiyang Emperor na iyon.

Teka, nabuhay kaya siya? Ang huling nakita ko bago ako nawalan ng malay ay dumating na ang mga kawal niya.

So, I guess he's alright. Alive and executing people again.

"How about the Emperor?" tanong ko saka ako nagpumilit na maupo. Mabilis naman niya akong tinulungan.

Nakita ko ang pagkawala ng lungkot sa mga mata ni Mei at napalitan iyon ng pagtataka.

"Well," she said. "He's alright but..."

Mukhang nagdadalawang isip pa siya kung sasabihin niya sa akin o hindi ang bagay na gusto niyang sabihin.

"But?" I asked.

Tuluyan na akong napaupo kahit na pakiramdam ko ay mahapdi parin ang sugat na nasa likuran ko.

"I know that my head might be cut off if I ever dare say this but..." she paused and hesitated again. "The Emperor is acting weird lately."

Ha?

Acting weird?

At kailan pa naging weirdo ang walang modong Emperor na iyon?

Mei looked up at me and spoke again.

"You won't believe this, your highness." She added. "But he sent his own imperial doctor just to cure your wound. He even visits you everyday just to check if you're being tended well by the servants. And the most unbelievable thing that happened was..."

She paused and looked at me with a confused expression on her face.

"This is the very first time that his majesty retracted an imperial order. He won't be executing you anymore, your highness."