Atahan gittikten sonra ne kadar süredir kapının arkasında oturduğumu bilmiyordum. Öylece bok boş duvara bakıyordum.. hiçbir şey düşünmüyordum. Sanki düşünme yetimi kaybetmiştim. Safiş salondan çıktığında beni yerde oturmuş bir şekilde görünce hemen yanıma gelerek önümde diz çöküp " Zümra noldu?"
"Hiçbir şey olmadı" dedim yalan tebessüm ederek "ne olmuş olabilir ki kızımın babası kızını görmeye geldi. Bundan normal ne olabilir ki?" Dedim yüzüne bakarak..
Safiş yüzüme tuhaf tuhaf bakarak " bir şey mi dedi sana! Bu si- tövbe estağfurullah çekil kız gidip öldürmeden gelmiycem onu!" Dedi sinirli bir şekilde bu sefer ben yüzüne şaşkın bir şekilde baktım.
" Ya Safiş saçmalama! Ayrıca zaten Atahan bir şey demedi. Sadece bu durumda olmamız zoruma gidiyor o kadar! Ayrıca küfür ettiğini de duydum" dedim işaret parmağımı ona sallayarak
O da omzunu silkip "sesli söyledim zaten ayrıca demedim sadece si dedim dikkatini çekerim" Safiş' e göz devirip
kendimi toparlayıp Ela'nın odasına girdiğimde meleğim uyuyordu. Tam çıkacakken "Anne!" Diye seslendi.
"Efendim meleğim?"
"Gelir misin?" Diye sorunca açıkçası gerilmiştim nedensiz bir şekilde gülümseyerek yanına gittim ve yatağının ayak ucu kısmına oturucaken doğrulup oturur pozisyona geçip eliyle yanını gösterince tebessüm ederek yanına gidip oturdum ve belimi baza başlığına dayadığım an Elam da hemen kafasını göğüsüme koydu. Gülümseyerek saçını okşamaya başladım. Bir süre böyle sessiz durduk. Ben onun saçlarıyla oynuyordum Ela da gözlerini bir yere dikmiş öylece bakıyordu. Bu sessizlik giderek canımı sıkıyordu. İç çekerek
"Ee?" Dedim. Ela kafasını kaldırıp bana baktı.
"Anne?" Dedi soru sorar gibi
"Efendim fındığım?"
"Ben şimdi Babama baba desem bana kızar mısın?" Dediğinde anlamayarak Ela'ya baktım. Neden kızıcaktım ki?
"Fındığım babana baba demene neden kızım ki sonuçta o senin baban sonuçta"
Göğüsümden kalkarak " ama babam-"
Derin nefes verip doğruldum. "Ela geçmişte her ne yaşandıysa bu babanla benim aramda olan bir şey bi tanem.. yani babana zaten baba diyceksin... Bak babanla her ne yaşarsak yaşayalım bu bizim aramızda olan bir şey"
"Ben şimdi babamla tartışsam ve babamla değilde seninle kalmak istesem sen karışmıyacak mısın?" Demeseyle güldüm
"Yani belki bir ihtimal karışırdım" Ela bana inanmadım der gibi bakıyordu ki haklıydı da yalan söyleme! Şimdi bir yerlerin yamulacak. Hem sanki karşında salak var !
Yoktu ne desem bu konuda bana inanmazdı.
"Hem bu konu nerden çıktı şimdi fındığım?" Dedim geçiştirerek
"Anne ben babama baba demek istiyorum ama sen babamı hiçbir zaman affetmiyceğini söyleyince bu sefer bana kırılırsın diye de diyemiyorum" dedi kafasını öne eğer. Benim minik kalpli meleğim
"İlk önce kafanı kaldır. Her ne durumda olursan ol emin olduğun veya haklı olduğunu düşündüğün konularda asla ama asla kafanı öne eğme! Evet belki ben babanı asla affetmiyecem ama bu demek değil ki seni benimle baban arasında bırakacam. Ela böyle bir baban olduğu için aksine onu daha sevmen lazım! Evet belki babanla aramızda iyi şeyler olmamış olabilir ama bu demek değil ki babanın kötü kalpli olduğu anlamına gelmez! Aksine baban sen doğmazdan önce bile sanki sen varmışsın sürekli bir şeyler söylerdi." Ela gözleri parıldayarak bir heyecanla
"Ne söylerdi mesela anne?"
Gülerek Ela'nın ellerini kendi ellerimle birleştirdim düşünerek "hmm?" Ela ona gıcıklık olsun diye yaptığımı bildiği için sinirli ama bir o kadar da tatlı şekilde
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZÜMRA
ChickLit"Yıllar önce beni kapıdan nasıl kovduysan şimdide seni affetmemi bekleme! Çünkü karşında seni seven bir kız çocuğu yok! Duydun mu yok!" " Yapma böyle! Tamam kabul hata ettim. Dinlemedim seni hadi anlat ne oldu anlat... Bak eğer sen anlatmazsan ben...
