ZÜMRA

Bölüm-15

"Babası derken?"

Levent gözlerimin içine bakarak söylemişti ve ben şuan burda Ela'nın babasıyım dersem hiç iyi şeyler olmuycağı kesindi.

Ela Levent'in elini çekiştirerek "Levent abi hadi beni annemin yanına götür." Dedi. Ela durumu anlamış gibi levent'in ellerini çekiştiriyordu. Levent Ela'ya dönüp "bir dakika güzelim" Ama Levent gözlerini benden çekmiyordu. "Ne oluyor bütün bu olanlar!" Sesi sert bir şekilde dedi. Ela'ya baktığımda levent'in elini bırakmıştı ve etrafa korku gözlerle bakıyordu.

"Ee işte Ela'nın babası Atahan"

"BELİZ SUS!" Dedim sinirle Levent giderek öfkeleniyordu.

"N-nasıl Ela'nın babası sen misin?" Hiçbir şey demedim. Sadece gözlerine baktım..

"SANA SORUYORUM!"

"Evet. Ela'nın babası benim" dedim.

"Sensin.. sen Zümra'nın ölmesine sebep olan adam sensin demek!" deyip suratıma yumruk attı.

•ZÜMRA

Koridorlardan bağırış sesi geliyordu. Hızla koşarak koridora çıktım. Herkes toplanmıştı aralarından geçtiğim de Levent'le Atahan yumruk yumruğa kavga ediyorlardı. Ellerim direk ağzıma gitti. Napıyorlardı bunlar burda! Engin ayırmaya çalışıyordu ama sadece çalışıyordu!

Hemen yanlarına giderek "DURUN! NAPIYORSUNUZ!" Dedim ama beni duymuyorlardı.

"LAN SEN HER ŞEY SENİN YÜZÜNE OLDU!" Dedi Levent eğer bu gidişle devam ederlerse Levent sinirle her şeyi söyleyebilirdi. Atahan Levent'e yumruk atarak " NE LAN BENİM YÜZÜME OLAN SÖYLESENE!" Dedi bağırarak

"DURUN DEDİM SİZE! YETEER!" Diye bağırdığımda ikisi de durdu. İkisi de nefes nefese birbirine bakıyordu.

Atahan "Söyle! Ne benim yüzüme oldu?"
Dedi sinirle soluyarak

"Yeter dedim. Duymadınız galiba beni! Burası bir şirket nerde olduğunuzu unuttunuz galiba!" Kafamı çevirdiğimde herkes bize bakıyordu. "Herkes işinin başına arkadaşlar!" Dediğim an herkes gözden kayboldu.

Levent işaret parmağı ile beni göstererek "sen! Sen hiç konuşma!" Atahan'ı göstererek "beni bu adamla aynı çatı altında bulundurdun ya sana hiçbir şey demiyorum. Sana sordum! Sana dedim ki sana bunları yapan şerefsiz kim dedim! Ama sen söylemedin Zümra!" dedi yanıma gelerek gözlerimden bir damla yaş aktı haklıydı. Ne dese haklıydı. "Benim artık yaralı serçem yok! Bundan sonra sadece çalışanımsın!" Dedi. O an sanki başımdan kaynar su döküldü. Sanki dilim lal oldu.

Arkasını dönüp gidecekken elini tuttum. "Yapma! Levent bilmediğin şeyler var." Dedim yalvarır sesimle

"Bu saatten sonra bilsem de hiçbir haltıma yaramaz! Sen bundan sonra benim için Zümra'sın bu kadar artık ilerisi yok!" Deyip hızla asansöre yöneledi. İki üç sefer düğmeye bastı ama asansör gelmeyince asansörün kapısına tekme atıp merdivenlerden inmeye başladı. Tekme atmak erkeklerde genetik mi?
Ellerimi yüzüme koyup yüzüme düşen saçlarımı geriye attım. Atahan'a dönüp

"Ya siz naptınızı zannediyorsunuz ha?"

"Zümra karışma bütün sinirimi senden alırım" dedi soluyarak benim takıldığım asıl nokta o dudaklardan benim ismim dökülmesi sadece ona baktım.

Engin "hadi abi gidelim sinirini yatıştır biraz sakinleş" dedi Atahan'ı çekerek

Etrafa baktığımda Ela yoktu!

"Ela nerde? Getirmediniz mi kızımı?"

"Getirdim. Burdaydı! Levent'e sarılmıştı."dedi Atahan