Haşmet&Emine One-Shots

●8.3●

"Seni gerçekten seven, bir yolunu bulur ve sana kalır. Kendinden bile gider; ama sana hep gelir🤍🍷"

***

Her kes şaşkınca onlara bakan ikiliye bakıyordu. Dünyada belki de en son bekledikleri kişi karşılarında duruyordu.

"İlyas"

"Efendim Behzat"

"Ben hayal mi görüyorum yoksa karşımızda duran Ferman mı?"

"İkimizinde aynı hayali görme olasılılığının ne kadar az olduğunu düşünürsek,hayır,hayal görmüyorsun Behzat"

"Hayal değilim amca,gerçeğim" dedi Ferman gözleri dolu şekilde amcasına bakarak.

Behzat transtan çıkmışcasına başını salladı ve yeğenine yaklaştı. Gözleri dolarken sımsıkı sarıldı Fermana Behzat.
Ferman da bekletmeden sarılmıştı amcasına.

Daha sonra ayrılıp Didemin karşısında durdu.

"Umarım bir abin olduğu gerçeğini kabul ede bilirsin" dedi beklentiyle kardeşine bakarak Ferman.

"Sen bir kardeşin olduğu gerçeğini kabul etdiysen sanırım ben de edebilirim" dedi Didem ağlayarak Fermana bakarak.

Ferman burukça gülümsedi ve Didemi kendine çekip göğsüne yasladı.
Kısa bir süre öylece kaldılar.

Daha sonra Fermanın gözleri onları şefkatli gözlerle izleyen Emineye kaydı.
Didemden usulca ayrıldı ve tam karşısında durdu Eminenin.

"Hoşgeldin demicekmisin Emine anne?" Dedi Ferman yüzündeki buruk gülümsemeyle.

Her kes Femanın hitap şekline şaşırmıştı. En çokta Emine. Bu yüzden uzun süre cevap vermemişti.

Ama biraz sonra kendine gelmiş,gülen gözlerle yanıltlamıştı Fermanın sorusunu.

"Hoşgeldin oğlum"

Duyduğu şeyden sonra gülümsemiş,Emineye de sarılmıştı Ferman. Ve tabii ardından İlyasa.
Geriye sadece tek bir kişi kalmıştı.

Deminden beri haraket etmeden,koltuğa oturup,boşluğa dalan Haşmet.

Ferman yaşlı gözlerle babasına baktı. Derin bir nefes aldı ve ilerleyerek diz çöktü babasının karşısında.

Önünde diz çöken oğluyla,bakışları ona döndü.

"Baba... Ben geldim..." dedi Ferman.

3 kelime.

Sadece 3 kelimeyle Haşmetin yaşlar gözünden akmaya başladı. Ferman da ağlarken,Haşmet daha fazla dayanamadı ve oğlunu kendine çekip ağlayarak sarıldı. Ferman da ağlayarak sıkıca sarılmıştı babasına.

"Oğlummm"

"Babaa"

Sadece bu sözler çıkmıştı ikisinin de ağzından. Çünkü konuşmaya dana fazla gerek duymamışlardı.