Haşmet&Emine One-Shots

-13.2-

(Önceki bölümün devamıdır. Çok istendi ben de yazdım. İyi okumalar♥️)

***

-Seni ne çok sevdim🌹-

***

2 ay sonra...

Geçen 2 ay beraberinde pekte bir şey getirmemişti. Büyük bir olay yoktu,tuhaf şekilde herşey tıkırında ilerliyordu.

Büyük bir olay yoktu belki ama oldukça yoğun geçmişti 2 ay. Öyle ki herkes bu yoğunluktan şikayet etmeye bile başlamıştı.

En çokta Haşmet.

Çünkü işler yüzünden karısıyla bir türlü yalnız kalamamıştı. En son baş başa kalışları 2 ay önceydi.
O günden sonra resmen hasret kalmıştı karısına.

Haşmet bunları düşünürken çalan telefonuyla irkildi. Ekrana bakarken Emine olduğunu gördü. Gülümsedi ve açtı telefonu.

"Efendim güzelim"

Haşmetin hitap şekliyle erkekler bir birlerine bakıp bıyık altından gülümsedi. Haşmet tabi ki hiç birine aldırmamıştı.

"Ne yapıyorsun hayatım?"

"İşlerimizi şimdi bitirdik,eve geleceğiz"

"Hızırlar yanınızda mı?"

"Evet"

"Güzel,onları da al hep birlikte gelin. Hayriye analarda gelecek birazdan. Hep birlikte yemek yiyelim"

"Tamam güzelim nasıl istersen"

"Seni seviyorum,görüşüyoruz"

"Ben de seni,görüşürüz"

Dedi ve telefonu kapattı Haşmet. Hızıra doğru döndü.

"Akşam yemekte bizdesiniz Hızır"

"Neden?"

"Ne demek neden? Güzelce vakit geçirmek için işte"

"İyi olur Haşmet abi,uzun zamandır yememiştik böyle ailece bir yemek"dedi İlyas.

Haşmet tebessüm ederek başını salladı.

"E çıkalım o zaman,bekletmiyelim hanımları" dedi ayaklanarak Behzat.

Herkes onunla birlikte ayaklanırken arabalara doğru yürüdüler...

3 saat sonra...

Güzel geçen bir yemeğin ardından bahçeye geçilmiş ve kahve içmeye başlamışlardı.

Derken elinde sazla içeri gelen İlyasa kaydı herkesin dikkati.

"İlyas,o elindeki ne?" Diye sordu Hızır.