Haşmet&Emine One-Shots

-16-

(Görmediğimiz balayı sahneleri ile ilgili bir bölüm oldu... İyi okumalar🍫)

***

Araba çiftlik tarzı bir evin önünde durduğunda ikisinden de uzunca bir süre ses çıkmadı. Kimsenin bilmediği,birisi tarafından bozulmamış,kirlenmemiş anıları olacaktı birazdan bu evde. O günlerin güzelliği akıllarına gelmiş olacak ki,yüzlerindeki gülümseme bunun en büyük kanıtıydı.

"Burası neresi Haşmet?" Evden buraya kadar süren sessizliği sonunda bozdu Emine.

"Burası benim gizli yerim... Kardeşlerim dahil kimse bilmiyor burayı... Ve buraya ilk defa yalnız değilde,biriyle geliyorum" sakin bir ses tonuyla cevap verdi Haşmet. Elini karsının yüzüne koydu ve devam etti. "Sevdiğim kadınla geliyorum"

Haşmetin cevabına karşılık sadece susup gülümsemişti Emine. Çünkü Haşmetin ilk defa bu hallerini görüyordu.

O bunları düşünürken,Haşmet çoktan arabadan inmiş hatta kapısını bile açmıştı Eminenin. Emine bunu farkedince teşekkür ederek arabadan indi ve kapıya doğru ilerlediler. Haşmet kapıyı açtı. İkisi de içeri geçip,salona doğru ilerlediler.

Salona vardıklarında Haşmet eliyle Eminenin oturmasını işaret etti. Emine oturduktan sonra Haşmet de ona uzak kalmamak için hemen yanına oturdu ve gözlerinin içine bakmaya başladı.

"Bizi burda bölecek birileri daha olmadığına göre artık rahatlaya biliriz" dedi Haşmet.

Haşmetin sözlerine karşılık gülümsedi ve susup onu dinlemeyi tercih etti Emine. Zaten konuşsa da bir şey söyleyemeyeceğini biliyordu. Kendine ne kadar engel olmak istese de,bu adamın karşısında kalbi boğazında atıyordu sanki.

"Bak bunu yeterince konuştuk biliyorum ama yine de bilmeni istiyorum. Biz artık evliyiz... Hem de Tipiye ve Behzata rağmen... Ama biz onlara rağmen vazgeçmedik... Sadece şunu bil istiyorum... Yaşadığımız hayat malum,o yüzden karşımıza ne çıkarsa çıksın ben seni asla bırakmam... Sen bıraksan bile bırakmam. Çünkü sen benim her kesten sakındığımsın." Hala gözlerine aşk dolu gözlerle bakarken konuşmasını bitirdi Haşmet .

"Ben seni bırakmam... Ola ki, bir gün bırakmak zorundan kalsam bile sen beni bırakma..." Sessizliğini sonunda bozup konuştu Emine .

Haşmet bu  cevap karşısında gülümsedi. Emine de gülümserken  Haşmet karısının elinden tuttu ve öpücük kondurdu.

Onun bu haraketine Emine hafifce gülümsedikten sonra Haşmetin yanına biraz daha kaydı eliyle Haşmetin yüzünü kendine çevirdi.

"Seni seviyorum Haşmet Façalı" dedi Emine çekinmeden kocasının gözlerine bakarken.
Haşmet gülümsedi ve yüzündeki karısının elinin avuç içine öpücük kondurduktan sonra o da mırıldandı.

"Ben de seni seviyorum Emine Façalı"dedi Haşmet.

Emine önce gülümsedi ve kollarını Haşmete dolayıp,sıkıca sarıldı. Haşmet de kollarını Emine'nin beline dolarken bu sarılmayla eksik yanlarının tamamlandığını hissediyorlardı.

Bir-birlerine hasret kaldıkları onca zamandan sonra nihayet bütün duvarlarını yıkıp,kavuşmuştular...

***

Haşmet şömineyi yaktıktan sonra,ilerledi ve koltukta oturan Emine'nin yanına yerleşti ve daha sonra uzanıp başını karısının dizlerine koydu ve Emineyi seyr etmeye başladı.

Haşmetin bu hali ona tebessüm ettirirken,kendinden istemsiz bir şekilde elleri kocasının saçına gitti ve yavaş haraketlerle okşamaya başladı.