Haşmet&Emine One-Shots

-22-

(Yukarıdaki sahnenin devamı gibi düşünün. [Görüntü açılmıyorsa Eğer 186 bölüm,Haşmetin kolundan vurulduğu sahneden devam])

***

Haşmet usulca gömleğini çıkartırken,odalarının kapısı açıldı ve Emine girdi içeri.

Haşmet karısına bakarken Emine çoktan Haşmetin önünde durup ona endişeli gözlerle bakmaya başlamıştı bile.

"Haşmet iyişin değil mi?"

"İyiyim iyiyim merak etme "

"Bak hastaneye de gitmek istemedin,daha da kötüleşmesin?"

"Endişelenme Emine iyiyim ben"

"Nasıl endişelenme? Söylemesi kolay tabii" dedi Emine derin bir nefes alarak.

"Emine bu benim ilk vurulmam değil ki,sen de biliyorsun" diyerek karısının yüzünü elleri arasına aldı Haşmet.

"Biliyorum ilk olmadığını ama son olmayacağı anlamına da gelmiyor" dedi Emine.

Haşmetten ayrılıp banyoya girdi göz yaşlarını kocasından saklamak için.
Haşmet de kaşlarını çatıp Emine'nin arkasından banyoya geçti.

Kadın aynanın önünde göz yaşlarını silerken Haşmet ilerleyip karısını kendine çevirdi.

"Emine iyi misin? Ne oluyor?"

"Bir şey olduğu yok"

"Ne demek yok? O zaman bu gözyaşları ne?" Karısının göz yaşlarını silerken konuştu Haşmet.

"İyiyim ben" diyerek geçmeye çalıştı Emine.

Haşmet izin vermeyip kadını sağlam koluyla belinden kendine çekti.

"Emineee"

"Korkuyorum Haşmet korkuyorum! Oldu mu?" Diyerek birden patladı Emine.

"Neden korkuyorsun?"

"Gitmenden korkuyorum" başını kocasının göğsüne yaslarken mırıldandı Emine.

Haşmet derin bir nefes alarak karısının saçlarından öptü ve elini yüzüne koyarak ona bakmasını sağladı.

Emine yaşlı gözlerle kocasına bakarken Haşmet bir şey demeden Emine'nin alnından öptü ve elinden tutup banyodan çıkardı.

Emine adamın adımlarına uyarken Haşmet de yatağa doğru ilerledi. Yatağa uzandı ve sevdiği kadını kendine çekip göğsüne yasladı.

Bir süre konuşmadan öylece durdular. Derken Haşmet sessizliği bozdu.

"Yaptığımız iş yüzünden sana asla gitmicem diyemem. Söz veremem Emine. Sen de çok iyi biliyorsun" dedi Haşmet.

Emine'nin göz yaşları akarken,Haşmet doğruldu. Emine'nin başı yastığa düşerken Haşmet hafif üzerine eğildi karısının ve yanağındaki göz yaşlarını silerken mırıldandı.

"Fakat bir konuda sana söz verebilirim."

"Ne konuda?"

"Son nefesimi verirken bile hâlâ seni çok seviyor olacağım" dedi Haşmet.

Emine tebessüm etti ve yüzündeki acı tebessüme rağmen Haşmeti kendine çekti ve dudaklarına kapandı.
Çok gecikmeden de karşılık almıştı zaten.

Sakin bir öpüşmenin ardından usulca geri çekildiler.

"Çok seviyorum..." dedi Emine fısıltıyla.

"Ben daha çok..." diye karşılık vermişti Haşmet.

Emine gülümseyerek adamın yüzünü okşamaya başladı. Sevgiyle bir birlerine bakmaya başladılar.

"Haşmet"

"Söyle güzelim"

"Bıraksan bu işleri,her şeyi arkada bırakıp kendimize yeni bir hayat kursak?" Diye sordu bir ümitle Emine.

Haşmet sıkıntılı bir nefes alarak doğruldu ve yatakta oturdu.
Emine arkadan kocasının boynuna sarılırken Haşmet gülümsedi.

"Bu işler bu kadar kolay değil. Ha diyince bırakamam" dedi Haşmet.

"Ben de biliyorum hayatım hemen yapamayacağını. Şimdi olmasa bile,ilerde bir tarihte belki ha?"

Haşmet gülümsedi ve sevdiği kadına doğru çevirdi yüzünü ve yanağına öpücük kondurdu.

"Çalışacağım güzelim çalışacağım" dedi Haşmet.

Emine gülümseyerek doğruldu ve adamın saçlarından öptükten sonra yataktan çıktı.
Haşmet karısını izlerken Emine giyinme odasından kocası için rahat bir t-shirt alıp geri geldi.

Haşmet yüzündeki tebessümle karısını izlerken Emine kocasının yarasına dikkat ederek t-shirtü giyindirdi.

"Teşekkürler güzelim"

"Rica ederim hayatım... Ağrın var mı?"

"Yok hayır iyiyim"

"Tamam o zaman uyuyalım mı?" Diye sordu Emine.

"Uyuyalım,uzun bir gündü"

İkisi de üzerlerini değiştirdikten sonra yatağa uzandılar.
Haşmet Emine'yi  göğsüne yasladı ve saçlarını okşamaya başladı.

"Haşmet "

"Efendim güzelim "

"Kendine dikkat et olur mu? Beni sensiz bırakmayı aklından dahi geçirme" diye tehditkar bir sesle konuştu Emine.

Haşmet gülümsedi ve kadının saçlarından öptükten sonra mırıldandı.

"Emrin olur Emine reis"

Emine gülümseyerek daha da sokuldu kocasına . Haşmet de sarıp sarmaladı karısını.

Ve o an bir karar verdi. Kendi için dahi olmasa bile,karısı ve sevdikleri için yaşayacaktı...

****
Bir bölümün daha sonu 🐣 Uzun zaman oldu farkındayım fakat halletmem gereken önemli işler vardı. Bu yüzden bölüm gecikti.
Umarım beğenmişsinizdir💛