Forced to be with you

Forced 1

Siguro dalawang itlog lang ang matinong tignan sa isang tray na niluto ko.

I bit my lower lip due to embarrassment. Itong dalawa lang ang mahahain ko sa kaniya na pwede niyang kainin, the rest, it is either sunog or malagsa and the hotdogs aren't red anymore too, it is black, disgusting black to be exact.

Oh God! wala na akong ginawang tama! kahapon, nasunog ko ang sleeve ng polo niya kaya galit na galit siya sa akin. Favorite polo niya daw yun kasi bigay ni Molly. Gusto ko man ang ginawa ko pero masakit marinig yung sinasabi niya.

Nahihiya kong binibit at nilapag sa mesa ang itlog na niluto ko. Pagkalapag ko nun agad tumalim ang titig niya sa plato.

"I'm sorry" panimula ko. "Promise, magprapractice pa ako lalo" dagdag ko.

"You also told me that last month and I told you don't need to do that dahil luto man yan ng maayos o hindi, ayaw ko ng luto mo!" he said then agrily turned his back at me.

Hinagod ko yung mga paso kong kamay habang sinusundan siya paalis ng lamesa. Tumutulo na naman ang mga luha ko sa pakikutungo niya sakin.

For a month, I am living in hell. Wala na akong ibang naririnig sa kaniya kundi masasakit na salita. Minsan gusto ko nang umuwi kina mommy pero ayaw kong magtaka sila kung bakit ako naroroon at makikita nila ang iba't-ibang peklat sa kamay ko. Maputi ako kaya kitang-kita iyon.

Umupo ako at kinain ang mga luto kong itlog habang rumaragasa ang mga luha sa pisngi ko.

Tiis lang Cley... tiis pa.

Napaahon ako nang narinig ko ulit ang yabag niya. Ang buong akala ko naguilty siya kaya siya bumalik, yun pala ikakamatay ko na talaga ang mga akala ko dahil aalis lang pala siya para pumasok sa trabaho.

Pinadahan ko siya ng tingin. I always love seeing him wearing business suits. Mas lalo siyang nagiging makisig. He looks professionally hot as well.

"Uhm, anong oras ka uuwi mamaya?" habol ko sa kaniya nung nasa pinto niya siya.

Hindi niya ako nilingon o huminto manlang. Dere-deretcho lang siya lumabas ng bahay. I bit my lower lip again suppressing the pain of neglect.

Tiis lang, Cleyofe, tiis pa!

Bumalik nalang ako sa kusina total sanay naman akong parang bula lang sa pamamahay na ito. Niligpit ko ang pinagkain ko sa hapag, hinugasan narin iyon at tsaka umakyat nalang sa taas ng kwarto.

Hindi ko alam paano ko na naman papatayin ang oras ko sa buong araw na mag-isa. Hindi ako makalabas ng bahay dahil ang bilin niya weekend lang ako pwedeng lumabas, eh thursday palang ngayon.

Kinuha ko ang libro na binili ko online. The book states a lot of things about marriage. Marami akong natutunan doon kaya ang iba inaapply ko pero di naman gumagana sa amin.

Nakatapos akong ng dalawang chapter tsaka ako dinalaw ng antok kaya natulog muna ako. Ang buong akala ko idlip lang ang ginawa ko pero pagkagisinh ko medyo madilim na ang labas. Bigla din tumunog ang tiyan ko. I skipped lunch pala. Napasapo nalang ako sa noo sa ginawa ko.

Bumaba ako ng hagdan at dumeretcho ng kusina. Di ko alam kung ano lulutuin ko bukod sa di ko talaga alam magluto, wala na rin palang grocery. I forgot to tell him that we need to buy na.

I bit my fingernail while thinking of what I should do. In the end, I found myself driving at the nearest supermarket. Hindi siguro siya magagalit baka nga matuwa pa siya. Napangiti ako habang nag-iimagine na tuwang-tuwa sa akin si River.

Gosh, I am blushing!

I was humming happily while picking up the things we need in our house. Ang saya palang mag grocery. For 23 years of existence, never pa akong maggrocery. My parents are overprotective of me kaya ayaw nilang mag condo ako nung college. You can say that I was pampered throughout my life, lalong-lalo na sa kuya Cleo ko.