Forced to be with you

Forced 5

Kaakibat ng pagmamahal ang masaktan ka. Pero tanga kana kapag patuloy mo nalang sinasalo lahat ng sakit.

This was not a test of our marriage, rather this is my consequences for pursuing  a marriage that I was the only one wanted it.

After that incident, I went to our ancestral house in Batangas and I am staying here for more than a week now. Gusto ko munang magpalipas ng galit at magpagaan ng pakiramdaman. Pakiramdam ko kasi bibigay na ako at yun ang ayaw ko. Hanggat kaya ko pang kumapit, kakapit ako.

Hindi naman ako nagkamali sa pagpunta dito. Sariwa ang hangin at mapayapa dito. No one knows I am here. Iniwan ko talaga mag cellphone ko sa bahay. Ayaw kong may magtatanong kung bakit ako dito. Hindi rin naman nagagawi dito sila mommy at daddy sa business sa manila. Si kuya naman ay nasa Boston ngayon dahil sa isang branch namin.

Kahit na nandito ako, iniisip ko parin kung kamusta na siya. The other other day, I was tempted to go home to him but something scolded me inside my head not to. Siguro gusto ko rin siyang makahinga mula sa aking presensya. The more he sees me, the more I reminded him how selfish I am to force to marry me. Nasasaktan ko din siya pero hindi ganoon ka tindi sa ginagawa niya akin.

Kinagabihan na umalis ako sa bahay nang araw na iyon, nilagnat ako. Buti nalang Mang Isko at Manang Tetang, our caretaker, took care of me hanggang sa humupa ang lagnat ko. I am feeling the pain in between my legs at sigurado ako doon nanggagaling ang lagnat ko. They kept asking me what I did why I got sick but I didn't tell them the real reason. The next day, umokay naman pakiramdam ko.

I got up so early to stroll again around the niyugan. Manong Isko, told me mangunguha daw sila ng buko ngayon dahil gagawin nilang bukayo. Kumikita din naman itong farm bukod sa mga niyog na naproproduce nila. Merong mga gulay at iba pang mga prutas. Actually, this my grandparents property. Ang Tito Romeo ko ang nag-aalaga dito. Sila ang namamalakad sa sakahan. Daddy is into real estate business while my tito, dad's brother prefer the province. If you would ask me, I also prefer this kind of life. Simple at payapa. Malayo sa maingay na cuidad at magulong pamumuhay. Dito simpleng gulay lang masaya na ang pamilyamg kumakain. Each little food is a blessings.

Nagkita na kami nila Tito at Tita, pati na rin ang pinsan ko nung kinabukasan na pumunta ako. I told them not tell dad that I was here. They asked me why and why I was here, I lied to them. Sabi ko gusto ko lang makapag-isip ng bagong creation kaya kailangan ko na complete serenity. They didn't know I got married, so I really need to lie. Nagiging sinungaling na tao ako sa kagagahan ko. Hindi ako ito pero ginagawa ko na. Lumuwas pala sila ng Maynila nang araw na dumating ako kaya hindi ko sila naabutan.

Napapangiti ako habang naglalakad na pinagmamasdan ang buong paligid. Kahit tirik na tirik ang araw hindi mo ramdam ang init dahil sa silong na binibigay ng mga mayayabong at malalaking puno ng niyog. Tumingala ako at madami ngang bunga ang mga yun.

Tinitignan ko ang bawat inaapakan ko baka kasi merong mga nakausling matutulis na kahoy. Sa tindi ng pokus ko sa nilalalakaran ko hindi ko namalayan na may nabangga na pala ako. Napahawak ako sa aking sa sakit. Parang tumama ako sa pader. Hinihimas-himas ko pa iyon.

"Sorry po" paghingi ko ng paumahin. Kasalanan ko naman kasi talaga.

Napalunok ako ng bayolente nang umangat ang tingin ko isang matipuno at makisig na lalake ang bumungad agad sa akin. Nawala ang sakit ng ulo ko. Napaligon ng mangha. O gosh, he was just wearing a demin ripped tokong shorts.

Pakiramdam ko tumulo laway ko sa katawan niya.

"Are you okay?" he asked in manlier voice.

Wow english! Medyo judgmental ako!