Forced to be with you

Forced 19

Nakahinga ako ng maluwag dahil limang araw kong hindi nakita sa school si River. Paniguradong tarantang-taranta na naman ako kapag nariyan siya.

"Cher Cleo, ito na po yung project ko sa Arts" bungad sa akin ni Jelay sabay abot ng folder na puti.

Nang abutin ko ang hawak niya, hindi nakatakas sa akin ang may pasa niyang braso. Agad akong nag-angat ng tingin sa kaniya na may pag-uusig na tingin.

She immediately hide her arms away from my sight.

"Jelay—"

"Ay cher sige po, uuwi na po ako" mabilis niyang putol sa sasabihin.

Napabuntong hininga nalang ako matapos siyang kumaripas ng lakad palabas ng classroom. Tinignan ko ang folder na pinass niya saka ito binuksan. My eyes instantly widen in surprise upon seeing her work. Their project in Arts is to draw something that inspires them. Hindi ko naman akalain na ako ang pipinta niya. Hindi naman perperto ang drawing me pero naappreciate ko ito.

Jelay is an industrious student. Very hard working. Umagang-umaga nagtratrabaho siya sa palengke kasama ang nanay niya pagkatapos papasok sa eskwelahan. This is a private school but luckily someone gave her a scholarship here with her other siblings. Kaya ganun nalang ang panghihinayang ko sa nararansan niya sa ama niya. I already made a home visitation and I saw how is her father at home. It was not a pleasant home for three children with a drunken father every single day. At isa yung mga pasang natatamo niya kung bakit gusto ko na siyang kunin sa mga magulang niya. If I could, I will but her mother and her siblings are what I am concerned about. They need Jelay.

Bagsak ang balikat kong pumasok sa faculty. Hanggang ngayon iniisip ko parin si Jelay. Actually, napang-abot na kami sa barangay noon dahil nangialam na ako bilang adviser ng bata. Her father doesn't have the right to hurt any of his children. It will traumatize them and luckily the barangay captain strictly advise him to restrain any maltreatment among his children or they will put him behind bars. Gusto ko nang magsumbong ulit kaso nakiusap sa akin ang bata kaya ang bigat-bigat ng dibdib ko.

This is the life of a teacher. You are not just a teacher, you are a mother, adviser, friend, and sometimes a counselor. Damdam mo lahat ng problema at saya ng estudyante mo.

"O bakit ganyan itchura mo? Ano natabo sa imo?" (Ano nangyare sayo?)" tanong sa akin ni Bella.

"Jelay" tipid kong sagot. Alam nila ang sitwasyon ni Jelay because I brought it out in the meeting before.

"Hay.. sinaktan na naman siya ng tatay niya no? dapat sa mga ganyan, pinapakulong! wala namang ambag sa kanila kundi mag-inom araw-araw!" naghihimotok niyang litanya niya.

Napabuga ako ng malalim na hininga. Kung ako tatanungin, yan din ang gusto kong gawin. Magaling sa klase si Jelay at maaaring maapektuhan ang kinabukasan niya kapag nagpatuloy pa ito.

"Do you think I should go to the authority about this?" tanong ko kay Bella para makahingi ng opinyon niya.

Humarap siya sa akin sabay buntong hininga.

"Andoon na tayo na maaring magkagulo ang pamilya nila kaso papaano ang bata? Tsaka iyon dapat ang nararapat sa tatay niya. For sure may trauma na sila sa mga pinaggagawa ng tatay nila. And come to think of it, it will worsen the situation if you don't do anything" payo niya akin.

Tama si Bella, mas lalo pang lalala kapag hindi ako umaksyon ngayon. But, I will talk to them for the last time before I will submit this to the authority.

Napatingin ako sa wrist watch ko dahil sa pagtataka kung bakit wala pa si Stream hanggang ngayon. Mas lalo akong kinabahan nang pumasok si teacher Giselle sa faculty.