Forced to be with you

Forced 6

I told Tito Romeo that I will stay here for a couple of days more bago tumulak ng Maynila. Gusto ko bago ako haharap sa kaniya buo na ang desisyon ko.

Nang gabing iyon halos hindi ako makatulog sa kakaisip ng lahat ng bagay. Tama si Tine, hindi ko pwedeng tanungin ang sarili ko kung saan ako nagkulang dahil wala naman akong pagkukulang. Ang tamang tanong saan ka nagkamali.

My cousin is always good with words. Iyon ang kinaiinggitan ko sa kaniya palagi. Nasasabi niya ang mga tamang salita na takot kong sabihin. Words are her friends and I can see that they get along with each other.

Pumunta ako sa kubo dahil hinahanap ko si Mang Isko. Papasama ako sa bayan. Gusto kong bumili ng art materials. Susubukan ko ulit magpinta. Kahapon meron ang lugar na nakita kung saan payapa akong makapagpinta.

Imbes na si Mang Isko, si Rafael ang naabutan kong mag-isa dito sa kubo. Mataman ko lang siyang tinitignan habang iniaayos ang mga buko sa isang sulok. Napaisip ako if siya yung Villanueva na ipapakasal dapat sa pinsan ko. Actually, tatlo ang anak ng Villanueva na alam ko. I haven't meet them yet or I had but I didn't recognize them. Matagal na kasi akong hindi bumibisita dito kaya hindi ko kilala ang mga tao dito.

"Uhm.. excuse me?" istorbo ko sa kaniya.

Napalingon siya sa akin habang nakadukwang parin. Napatuwid lang siya nang mapagtanto kung sino ako. Pinunasan niya ang pawis niya gamit ang damit na nakasabit sa balikat niya. Gaya kahapon, wala rin siyang suot pang-itaas ngayon. I shouldn't suprise by this, since it is too hot here. Mas presko nga naman kapag nakahubad ka.

"Need anything?" he asked.

"Uhm..." I massage my nape. "Hinahanap ko lang si Mang Isko, papasama sana ko sa kaniya sa bayan" sabi ko.

Hindi ko makuhang tumingin talaga ng deretcho sa kaniya. Pakiramdam ko hihigupin niya ako.

"He went early to deliver the vegetables in the market. Hatid nalang kita" kinabigla ko yung suggestion niyo pero may kung anong bukate sa tyan ko ang gumalaw nang marinig siyang nagtagalog.

His voice shift from accented manly to soothing manly voice. Two distinct voice but in one person.

"Hindi na, nakakahiya naman sayo" tanggi ko na tinaas pa ang palad at winagayway pa iyon.

"Are you sure, I will deliver something in the market after this, so I invited you because I am also going there" he said.

Medyo napahiya ako sa pag-assume kong gusto niya akong pag-aksayahan ng oras. Bayolente akong napalunok sa pagkapahiya sa sarili ko.

"Uhm... sige" sabi ko nalang. Pulang pula na aking mukha ngayon.

He nodded his head. "Is it okay, if you waited a little? I'll will finish this first" he said to me while looking straight at me.

His eyes are expressive. Bakas doon ang ekspresyon na gusto mong makuha sa kaniya. Hindi din mahirap hulihin ang tingin niya.

"Sige, okay lang" I told him with a small smile.

Pagkatapos niyang tumango, bumalik na siya ulit sa tranaho. Marahan ko lang siyanh pinagmamasdan. I wonder why is he working here when he has it too.

"Can I ask you something?" I suddenly blurted.

"Sure" he simply reply without looking back at me.

"Why are you working here? meron naman kayong farm gaya dito?"

Napatayo siya ng tuwid at bumaling sa akin saka may kinuhang ano sa tabi ko. Napasinghap pa ako nang maramdam ang pagdikit ng balat namin.

"Because I find something more valuable here than in our house." he meaningfully said.