Forced to be with you

Forced 11

I texted River to informed him that I am already at home. Nagpapahinga, dagdag ko pa.

Kinimkim ko muna ang balitang nalaman ko ngayong araw. I want to surprise him. I even ask Manang Dina to cook his favorite. Naligo at nagpaganda ako para ngayong araw na to.

Tama naman lahat sinabi ni Marley sa akin, masasakit pero dahil iyon ang totoo. Sabi nga nila, truth hurts, but I am still hopeful that we will be fine lalo na malaki na ang pinagbago niya lately baka sign na yun na unti-unti na siyang nahuhulog sa akin.

Boba na ba ako? baka nga, kasi wala akong kapagurahang umaasa. Buo na rin ang desisyon ko na kahit masakit, tatanggapin ko desisyon niya if hindi niya tanggap ito.

"Masaya ka ngayon iha ah. Siguro may maganda kang balita kay Sir River" malisyosyang puna sa akin ni Manang Dina.

Namula agad ako sa sinabi niya saka ngumiti. I won't spoil the secret yet.

"Malalaman niyo rin mamaya Manang" sabi ko.

"Aba, excited na ako" tili niya.

Ako din. sabi ko sa isip ko.

Napatayo ako sa narinig na busina ng kotse. He is here. Abot-abot ang kaba ko habang magkasaklop ang mga kamay ko sa aking harapang dibdib. I am nervous as hell to tell him the news about his child.

I am about to welcome him with a hug when he confuse me with his sudden anxiousness. Humahangos siyang lumalapit sa akin. Pati ako nataranta na din sa kinikilos niya.

"You go inside my room" mabilis niyang utos sa akin.

Hindi siya mapakali at kitang-kita sa noo niya ang malalaking butil nang pawis. Hindi siya mapakali.

"huh? May nangyari ba? bakit ka—"

"Just go to my fucking room!" sigaw niya dahilan para mapapitlag ako sa gulat.

Bumakas ang guilt sa mukha niya dahil pati siya nabigla sa pagtaas ng boses niya. Gusto kong umiyak dahil bumabalik na naman siya sa dati. Yung walang pakialam sa nararamdaman ko.

"I am sorry" hangos niya sakin habong hagod-hagod ang braso ko para makalmahin ako. "Just go upstair..please" mariing pakiusap niya.

Para wala nang gulo, tumango ako sa kaniya at sinunod ang gusto niya. Binilinan niya akong ilock ang pinto. I am confuse as hell at the same time, I am worried about his sudden outburtst. Nag-uumpisa nang mamuo ang mga masasamang pangyayari sa isip ko. Binalikan ba siya ng kaaway niya dati kaya nagkakaganun siya?

While I am walking back and forth inside his room, I heard consecutive engine sounds. Maraming sasakyan? oh gosh...No.

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko habang papalapit sa bintana para silipin iyon. Baka nga tama ako, binalikan siya ng kaaway niya. Papaano si Manang Dina. Gusto ko sanang takbuhin si Manang sa labas kaso kabilin-bilinan ni River na huwag na huwag akong lumabas.

Pinatay ko muna ang ilaw at tanging yung wall lamp sa labas at sinag ng buwan lang ang ilaw ko. Dahan-dahan kong hinawi ang makapal na kurtina.Sinilip ko kung ano ang nangyayari sa labas.

Isa-isang lumabas ang mga may-ari ng kotse. Tatlo iyon. Ang isa pamilyar sa akin dahil kotse iyon ni Arkin. Hindi nga ako nagkamali, lumabas mula roon si Arkin. Naka suit and tie parin siya.

I am more confuse now. Then, two more familiar faces got out of the car. They are all River'a Friends... Tony and Leonard. Isa-isang nag fish bump at yumakap sila sa isa't-isa . Mabilis din umiinit ang sulok ng mga mata ko.

Hurt is too shallow to describe what I am feeling right now. Umalis ako sa pagkakatago sa likod ng kurtina at dumeretcho sa kama. Nanghihina ang tuhod ko at nanginginig ang kamay at labi ko sa sakit na nadarama ngayon.