20. Revealed

106 16 5
                                    

Thanu's P.O.V.

එදා සිද්ධ වුණ හැමදේම මගේ හීන වලටත් ඇවිත් කරදර කරන්න පටන් ගත්තා. ඒ නිසා මට සිහි නැතිවීමෙන් වත් සැනසීමක් ලබන්න පුළුවන් වුණේ නෑ. ඒ අමිහිරි වචන, ඒ හිරිහැර මට ආයිත් මතක් කරන්න ඕනි නොවුණත් මගේ හීන, මගෙ මනස පුරා ඒවා හොල්මන් කරන එක පාලනය කරන්න මට බැහැ. මට ශාරීරිකව දැණුනු වේදනාවටත් වඩා මගේ මනසින් මාව කඩාවැටෙමින් තිබුණේ. මගේ ඇතුළාන්තය කෑගසමින්, හඬමින් හිටියා.

ගෙදර බිම වැටිලා හිටි වෙලාවෙ ඉඳලා මේ වෙනකමුත් මට ඒ ස්පර්ශය මතක් වන හැම වෙලාවකම මගේම ශරීරය අප්‍රිය වුණා. ඒ දැණුනු වේදනාවයි කේන්තියයි එකට මිශ්‍රවෙලා ඇති කරපු හැඟීම මට බල කළේ තියුණු ආයුධයකින් මගේ ශරීරයේ අපිරිසිදු තැන් ඉරලා දාන්න කියලා. ඒත් මම අසරණව රෝහල් ඇඳේ වැතිරිලා හිටියා. වෛද්‍යවරුන්ට පිං සිදුවෙන්න මගේ මනස ගැඹුරු නින්දකට ඇද වැටෙමින් තිබුණත්, වෛද්‍යවරයා මගේ රෝග විනිශ්චය කරමින් කියපු කියපු දේ මට හොඳින්ම ඇහුණා.

ඒ දාමරිකයාගේ පලිගැනීම සම්පූර්ණ වුණා කියන එක මට දරාගන්න බැහැ. මම කිසි වරදක් නොකරම මට සිද්ධ වුණු අසාධාරණය. එයා මානසික රෝගියෙක් වෙන්නම ඕනි. සාමාන්‍යය මනුස්සයෙකුට මේ දේවල්වලට මගෙන් පලිගැනීමේ කිසිම අවශ්‍යතාවයක් නෑ. තමන්ගෙම වරදින් තමන්ට අහිමි වුණු දේවල් වලට අසරණ මම වැරදි වෙන්නෙ කොහොමද ?

මගේ පැත්තේ ඉඳලා බලන කෙනෙකුට වගේම සාමාන්‍යය මනුස්සයෙකුගේ කෝණයෙන් බැලුවත් මේ කළ යුතු දේ නොවේ.
ඒත් මේ දාමරිකයාගේ කෝණයෙන් බැලුවාම දඬුවම් ලැබෙන්න ඕනි මට ද ?

ඒක ඇත්තද නැත්ද කියලා මට හිතාගන්න බැරි එකම හේතුව මම ඔහු මෙන් මානසික ව්‍යාකූලත්වය පත් වුණ කෙනෙක් නොවීම වෙන්න පුළුවන්.

ඒත් අවස්ථාව මාවත් ඒ තත්ත්වයට ඇදදමමින් තිබුණේ මගේ සිහිකල්පනාව යටපත් කරමින්.

මගේ පළමු සහ එකම ආදරය - ශාන්ගෙ සුසුම්ලන හඬ මට හොඳින්ම ඇහුණා. ඒ හඬ මට මතක් කළේ මම දැන් එයා වගේ උතුම් කෙනෙකුට නොවටින අපිරිසිදු දෙයක් වුණා කියන එක.

මගේ ඇසිපිය තව තවත් බරවෙන අතරතුර ඒ වචන මගේ හිතේ දෝංකාර දෙන්න පටන් ගත්තා.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

මායාවී 🥀 [MAYAWI] ✔️Where stories live. Discover now