Sabah havaalanına giriş yaptığımızda çok heyecanlıydım. Daha önce yüzlerce kez uçağa bindim tabi ama heyecanlanma sebebim yaşayacaklarımız. Victor'un gerçek babasını bulması hâlâ kulağıma çılgınca geliyor. Arabayı otoparka park edip indik. Victor elimi tuttu ve araba anahtarını bana uzattı.
"Şunu çantana koyar mısın hayatım." dedi. Hayatım? Tanrım erimek üzereyim. Kendini tut Lisa. Elinden anahtarı alıp çantama koydum ve yine elini tuttum. İçimdeki fırtınayı hissetmiş olacak ki bana bakıp göz kırptı. Önümde duran özel uçağa doğru yürürken kendimi iş kadını gibi hissettim. Zaten iş kadınıyım ama daha böyle şey... mmm. Anladınız siz. Açık alan yüzünden oluşan rüzgar saçlarımı uçuruyordu.
"Heyecanlı mısın?" dedi çok da heyecanlı olmayan sesiyle. Kendisinin olup olmadığını anlamaya çalışıyormuş gibi.
"İlk defa uçağa binmiyorum. Hatırlatırım maddiyat olarak gayet güzel bir aileden geliyorum. Ama eğer sorduğun şu baba konusu ise evet hem de deli gibi. Sen sanki değilsin gibi." Merdivenlerden uçağa çıktık ve yanımızda bize bir hostes eşlik etti. Victor ile karşılıklı olarak oturduk. Kız gidince Victor ellerini önümüzdeki masaya koydu.
"Korkuyorum Lisa." dedi.
"Neden?" Derin bir nefes aldı. Söyleyeceklerini toparlamak için bir kaç saniye bekledi.
"Ya gerçekten babam değilse. Boşuna ümitlenmiş olmak istemiyorum. Belki de hakkımda öğreneceğim şeyler var ve bunların kötü olmasından korkuyorum." dedi. Ellerimle onun ellerini kapattım.
"İnan bana her şey güzel olacak. Gerçek baban değilse bile kaybedecek bir şeyin yok. Yalnızca biraz sabret ve herşey açığa çıkacak." O sırada hostes yanımıza geldi.
"Bir şeyler içmek ister misiniz?" dedi tatlı gülümsemesiyle.
"Alkolsüz olan herhangi bir şey olabilir." dedim. Victor kafasını iki yana salladı. Hostes gidince kafamı pencereye çevirdim.
"Sonuçta minik bebeğime iyi bakmam gerekiyor."
"Hamilelik nasıl hissettiriyor?" dedi. Sanırım demin dışımdan düşündüm. Beklemediğim bir soruydu. O arkasına yaslandı ve konuşmamı bekledi.
"Bilmiyorum. Kendimi henüz anne gibi hissetmiyorum. Onun dışında bana şu an çıkardığı bir zorluk yok ve..." Nefes aldım.
"Ve?" Devamını benim kadar merak ediyordu.
"Ve huzur verici bir durum. Bu şekilde olmasını istemezdim fakat karnımda bir bebeğin büyümekte olduğunu bilmek sıradışı bir şeymiş gibi geliyor. Üniversitede bu konuyu işlerken böyle garip gelmiyordu." dedim. Direkt gözlerine baktım.
"Peki baba olacağını bilmek sana nasıl hissettiriyor?" dedim. Suratına bir gülümseme yayıldı.
"Her düşündüğümde içimden bir mutluluk dalgası geçiyor. Hayatımdaki değer verdiğim insan sayısı artacağı için mutluyum. Ayrıca seni kucağında bebeğimizle görmek için sabırsızlanıyorum." dedi. Dirseklerimi masaya dayayıp kafamı tuttum. Düşüncesi ellerimin titremesine sebep oldu.
"Ah, bir de o var. Doğumdan çok korkuyorum."
"Daha dokuz ayın var."
"Ama korkuyorum. O sürenin ne kadar çabuk geçebileceğini düşünsene." dedim.
"Çabuk geçmesi benim işime gelir." dedi. Camdan üstünde süzüldüğümüz bulutlara baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEKLENMEDİK (+18) (TAMAMLANDI)
Romance"Neyim ben, senin için gönderilmiş bir mucize mi?" "Kim bilir, belki de öylesindir. Yalnızca tekrardan yaşamak istiyorum. Farklı duyguları tatmak istiyorum. Senden tek istediğim ise bana yardımcı olman. Sonrasında istediğini yaparsın. İster kalırsı...
