12. SIR PERDESİ

106 7 1
                                    

   Gözlerimi araladığımda arkası dönük olan Victor'u gördüm. Duş almış olacak ki saçları nemliydi. Giydiği gri kumaş pantolonun üstüne açık mavi gömleğini giyiyordu. Kollarını biraz yukarı katladı. Dolabın aynasından beni gördü ve gülümsedi. Saçlarını geri atıp bana döndü. Yatağın yanına oturup yüzlerimizi eşitledi.

"İyi dinlendim mi?" dedi.

"Evet. Bütün yorgunluğumu çektin." dedim. Saçlarımla oynamaya başladı.

"Yanıma ne zaman geldin?"

"Senden yaklaşık bir saat sonra. Belki biraz daha fazla." Üstümdeki yorganı attım. Eteğim yukarı doğru sıyrılmıştı. Yatakta oturup bacaklarımı aşağı sarkıttım.

"Ena ile iyi anlaştınız galiba." dedi.

"Hemde nasıl. Çok iyi biri, Vic." dedim gülerek. Kafasını geriye attı.

"Lütfen bana öyle deme. Çok sinir oluyorum." dedi.

"Oh, neden Vic?" Yerden kalkıp omuzlarımı tuttu. Yüzünü aşağı doğru eğdi.

"Benimle dalga mı geçiyorsun sen?" dedi baştan çıkarıcı, kadifemsi sesiyle. Muzip bir ifade takındım.

"Evet. Neden, bana ne yapacaksın?" Kafamı ona bakabilmek için daha çok kaldırdım. O da bana daha çok yaklaştı.

"Hamile olmasaydın muhtemelen..." dedi ve dudaklarımızı buluşturdu. İki elimle yakasından tuttum ve kendimi geriye doğru yatağa attım. Üstümde dururken doğrudan gözlerime bakıyordu.

"Devam et. Muhtemelen ne?" dedim. Ben onu gaza getirirken kendine hakim olmaya çalışmasını izlemek hoşuma gidiyor.

"Seninle müstehcen şeyler yapmak istiyorum." dedi. Ellerim hâlâ yakasındaydı.

"Peki seni durduran ne?" dedim sesimi alçaltarak. Yatağa bastırılan iki yanımdaki elinden birini karnıma götürdü.

"Bu." dedi. Kahkaha attım.

"O dünyaya geldiğinde bu istediklerini yapabileceğini mi sanıyorsun?" dedim. Elini tekrar yatağa bastırdı. Tek kaşını kaldırdı.

"Nedenmiş?" dedi ve eğilip boynumu öptü.

"Yeni doğmuş bir bebekle uğraşmak zor. Sürekli ilgi göstermek gerekiyor ve sana yeterli zaman kalmayabilir. Ayrıca geceleri hemen uyuyacağını düşünmüyorsun herhalde. Ansızın ağlamaya başlayacak ve başladığımız işi bitiremeyebiliriz. Gündüzleri bebeğe bakmaktan ortalıkta akşamdan kalma gibi gezeceğim için kafamı koyduğum yerde uyuyacağım. Yani uzun bir müddet kendine hakim olsan iyi edersin." dedim. Güldü.

"Gerekirse hiç uyumadan bebeğin başında ben nöbet tutarım ama sana gerekli enerjiyi veririm. Korkma."

"Sonra ikinci kez hamile kalmayayım da." Kapı çaldı. Victor'u üstümden acımasızca attım ve bu hoşuna gitmiş gibiydi. Hemen kalktım ve üstüme çeki düzen verdim. Kapı arkasından Ena'nın sesi duyuldu.

"Vic, Lisa uyandı mı?" dedi. Kapıyı açtım.

"Uyandım." dedim gülümseyerek. Yatakta yatan Victor'u gördü.

"Tanrı aşkına hâlâ yatıyor musun?" dedi. Yalancı moduma büründüm."Ah, deminden beri onu kaldırmaya çalışıyorum. Ama eninde sonunda sözümü dinlemek zorunda kalacak." Ena muzipçe gülümsedi.

BEKLENMEDİK (+18) (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin