KOMŞU »BxB«

4.3

<3

Tuğkan ile sevgili olmamızın üstünde ne kadar olduğunu bilemeyeceğim kadar uzun süre geçmişti. Ara sıra küçük kavgalar etsek bile asla ciddi bir kavgaya girişmemiştik. Bu günleri o kadar güzel geçiriyorduk ki bunun böyle devam etmesi için her şeyimi verirdim. 

Fakat son zamanlarda Tuğkan değişmişti. Belki bana öyle geliyordu bilmiyorum fakat değişmişti. Telefonu sadece acil aramalar için kullanan Tuğkan başını telefondan kaldırmaz olmuştu. Buluşmalarımızda tuvalete gideceği zaman telefonunu da yanına götürmeye başladı. Kafasını telefondan kaldırmıyordu ve her ne yapıyorsa bütün ilgisini ona veriyordu.

Şuan olduğu gibi.

Güzel bir kafede buluşmadaydık çünkü son günlerde zar zor buluşur olmuştuk. Fakat Tuğkan efendi her zamanki gibi beni umursamadan telefonu ile ilgileniyordu. Sinirlendiğimi belli etmemeye çalışarak biraz Tuğkan'a yanaştım.

Bir anda ekrana eğilip "Ne yapıyorsun?" dediğimde mükemmel refleksleri yüzünden aniden geri çekildi. Telaşlandığı belli olarak "Hiç?" dedi. Benden bir şeyler saklıyor oluşu yetmiyormuş gibi bir de yalan söylüyordu. İlişkimizin bir anda bu kadar kötüye gitmiş olması beni cidden çok üzüyordu.

Bütün ihtimalleri düşünmüştüm. Hatta belki yeni bir oyuna başlamıştır diye bile düşünmüştüm. Ama ne olursa olsun beni aldatıyor olabilme ihtimalini düşünmek bile istemiyordum. Korkuyorum. Onu kaybetmekten çok korkuyordum. Ona bu kadar bağlanmışken kaybetmek istemiyordum. Uzun zaman sonra gerçekten sevildiğimi iliklerime kadar hissediyordum.

"Tuğkan benden bir şey mi saklıyorsun?" diye sorduğumda bir süre bekledi ve düşündü. DÜŞÜNDÜ! Daha sonra elini ensesine atarak "Hayır bebeğim ne alaka?" dedi. Yalanının anlamayacağımı sanıyordu fakat karşısında yılların yalan makinesi durduğunu bilmiyordu.

Ona şüpheyle baktığımı gördüğünde ayağa kalkıp telefonunu cebine koyarak "Ben bir tuvalete gideyim sonra kalkarız" dedi. Sıkıntı ile onu onayladıktan sonra gidişini izledim. Şuan sanki arkasından hayatımdan gidişini izliyormuş gibi hissetmiştim. Ve bu yerimde titrememi sağladı. Kendime gelerek bu düşüncelerden hızla uzaklaştım.

Ne yapacağımı hiç bilmiyordum ve cidden çok korkuyordum. Onu kaybetmek istemiyorum. Aklıma gelenler ile telefonu elime alarak uzun zamandır girmediğimiz gruba girdim. 

Şafak: Geyler toplantı zamanı!

Ateş: Bazen cidden dışlanıyor gibi hissediyorum

Uğur: Hetero olmak senin suçun üzgünüm

Şafak: Konuyu dağıtmayalım lütfen

Bizim savaş nerede?

Savaş: Gettim

Şafak: O zaman bütün takım buradaysa konuyu kısaca anlatıyorum

Tuğkan beni aldatıyor

Uğur: NE

Ateş: OHA

Savaş: abart?

Düzgünce anlatsana şunu

Şafak: Ya tamam tam aldatıyor mu bilmiyorum ama kesin aldatıyor

Son zamanlarda telefonunda ne yapıyorsa bana asla göstermiyor ve asla benimle ilgilenmiyor

Telefon elinden düşmüyor resmen

Eskiden böyle değildi 

Telefonu sadece acil aramalar için kullanıyordu hatta ben fazla telefon ile ilgilendiğim zaman beni azarlardı.