Some say having a twin can be a heck of a roller coaster ride. As for Kim Chaewon, it was full of agony and guilt losing hers at a very young age. She always wondered what it would be like if her twin brother grew up with her.
With the desire to fin...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
~♊Chaewon♊~
"Baka nakakalimutan mong ikaw ang dahilan kung bakit na-kidnap si Chaewon?"
Napataas ang kilay ko sa narinig ko. Narito ako ngayon sa kuwarto ko pero naririnig ko ang usapan ni Felix at Jihoon. Si Felix ba 'yon? Pumunta na ako sa sala para gumitna sa kanila. Nararamdaman ko kasing magkakagulo sila kapag nagtuloy-tuloy pa.
"Felix," Pareho silang lumingon sa akin pagdating ko sa sala.
"Felix, halika dito dali!" Tila naramdaman din ni Ryujin na ayokong magkagulo 'tong dalawa. "Parang bagay sa 'yo 'to oh." Sinenyasan ko si Felix na puntahan si Ryujin na agad naman niyang sinunod.
"Mauna na ako." Paalam ni Jihoon saka niya ako tinalikuran.
"Jihoon," tawag ko sa kanya. Hindi niya ako hinarap kahit tinawag ko na ang pangalan niya. "It's not your fault."
"Please, Chaewon," Napayuko siya at hindi pa rin ako maharap. "Huwag mong sabihin 'yan dahil ayaw mong ma-guilty ako. I should've picked you up from work that night."
"But you weren't feeling well. That's a valid reason."
"No, it's not."
"Ito ba, Jihoon? Hindi pa ba sapat na ako mismo nagsasabi sa 'yo na hindi mo kasalanan iyong nangyari sa akin noong gabing iyon at hindi ako galit sa 'yo?" Nakatalikod pa rin siya sa akin. Nakakainis. Puwede bang humarap siya sa akin? "Jihoon, look at me in the eyes." Tila nagdadalawang-isip pa siya, ngunit humarap din siya sa akin at hirap na tinignan ako sa aking mga mata. "Puwede bang maniwala ka sa akin? Maniwala ka naman sa akin na hindi kita sinisisi at hindi ako galit sa 'yo for not picking me up from work that night. Please, believe me." Napatigil ako habang nakatingin rin sa mga mata niya. Nakikita ko sa mga mata niya na sobra pa rin siyang nakokonsensya. "Wala kang kasalanan."
We we're interrupted by the knocks in our door. Agad akong lumapit doon at pinagbuksan ang kung sino man ang kumatok. Si Minju pala. Ba't kasi hindi nagdadala ng susi 'to. Kahit naman kumuha lang siya ng parcel niya magdala pa rin siya ng susi. What if naka-headphones kami ni Ryujin? Edi ilang oras siya diyan.
"Ay," napatingin siya kay Jihoon na hindi pa rin umaalis sa pwesto niya mula kanina. "Ang seryoso yata ng usapan niyo. Sorry if I interrupted." Mabilis siyang pumasok sa condo saka nagtungo sa kuwarto ko.
"Jihoon, stop blaming yourself for an accident that happened because of my carelessness." I was taken aback when I said the word 'accident'. Felix's words repeated in my head.
"...The kidnapping and sexual assault? That's not a random unfortunate event for you and Minju..."
"Just, please, stop," Hinarap ko si Jihoon na naroon pa rin sa puwesto niya. "Stop blaming yourself, kasi ako din nagui-guilty sa tuwing sinisisi mo sarili mo."
