Eflin || Yarı Texting

1.8

"Abim hadi kalk Barın gelecekmiş birazdan"

Saçlarımdan öpüp bana seslenen Baran abim ile gözlerimi açtım, gülümseyerek bana baktığında bende gülümsedim ve oturur konuma geldim.

"Hadi hazırlan bakalım"

Onu onayladığımda odamdan çıktı, çok yorgundum dün çok koşturmuştum hiç keyfim yoktu. Dolabımdan hızla eşofman ve salaş bir tişört alıp giydim, tamam yeterli. Çantamı açtım ve üç salaş tişört bir de sweat koydum. İki eşofman altı daha koyup kapattım. Çantamı sırtıma taktıktan sonra aynanın karşısına geçip saçlarımı düzelttim, cadı gibi görünüyordum valla. Telefonumu elime aldığımda anonimden mesaj olduğunu gördüm.

? : İyisin değil mi?

? : Dün çok koştun

Evet sapık takipçi olmaya devam ediyordu.

Eflin : İyiyim şimdi evden çıkmam lazım yazarım sana

Telefonu kapattım ve cebime attım. Yavaşça odamdan çıkıp asansöre bindim, asansörde uyuma fikri bile çok mantıklı geliyordu neden böyle oluyordu? Kapı açıldığında karşımda Kaan'ı gördüm, ah evet hala konuşmuyorduk. Beni takmadan masaya oturduğunda bende oturdum, iştahım sıfırdı aklıma anonimin söylediklerini getirip bir kaç parça yiyordum ama devamı gelmiyordu.

Zil çaldığında şükredip kalktım, abim gülümseyerek kollarını açtığında rahatladım. Koşarak sarıldığımda kendimi saldım, çok yorgundum şu an bu kollarda hüngür hüngür ağlamak istiyordum.

"Abim özledin mi beni?"

Gözlerimin dolmasını önlemeye çalıştım.

"Çok.."

Güldü ve beni kolunun altına alıp çantamı koluna taktı, abimlerle vedalaşıp ayrıldık. Doktora nasıl gideceğimi düşünüyordum çünkü abim beni salmayacaktı.

"Ne yapalım istersin güzellik"

"Bilmem"

Abim bir şey söyleyecekken telefonu çaldı, kaşlarını çattıktan sonra telefonu açıp kulağına dayadı.

"İşi eve götürmüyorum demiştim?"

"Ne?"

"Saçmalama!"

"Tamam tamam sakinleş geliyorum"

Ne olduğunu merak etmiştim, ben ona sorar gözlerle bakarken ofladı.

"Bebeğim çok üzgünüm davayı bu güne çekmişler hemen gitmem gerek"

Oh be! Bahanem ayağıma gelmişti.

"Tamam abi bende Atakanla buluşurum gezeriz biraz sen beni merak etme."

Bir süre bana baktıktan sonra onayladı ve saçımdan öpüp koşarak uzaklaştı, o giderken telefonumu aldım ve Alper amcayı aradım. Ben açmasını beklerken bir yandan da yolda yürüyordum, Alper amca sonunda telefonu açtığında hemen konuşmaya girdim.

"Selam Alper amca. Müsaitsen şimdi geleceğim de"

"Müsaitim kızım gel"

"Sağol Alper amca"

Telefonu kapatıp hastaneden içeri girdim, Alper amca müsait olduğunu söylediği için hiç görevliye uğramadan odasına girdim, Atakan'ı gördüğümde güldüm ve koşarak ona sarıldım.

"Tebrikler"

Güldü.

"Saol bücür"

Ensesine vurdum ve yatağa geçtim, şu aralar baş dönmelerim iyice artmıştı. Yavaşça yatakta rahat bir oturma konumuna geçtim ve Atakan ile sohbet etmeye başladım.

———————•——————

"Evet hatta o son dakikalarda o kadar korktum ki, hele sen smaça kalktığında dışarı atarsın diye gözümü kapatmıştım gerginlikten"

"Ayıp ediyorsun ben mi dışarı atacağım?"

Güldüğümde o da güldü, gerçekten dışarı atabileceğini düşünmüştüm. İçeri Alper amca girdiğinde ikimiz de ona döndük.

"Kızım hadi kalk bakalım hastam geldi ve buraya çöreklendin haydi!"

"Aşkolsun Alper amca"

Eşyalarımı aldım ve ikisi ile vedalaşıp hastaneden çıktım, aradan 2-2,5 saat falan geçmişti. Abimi arayacakken anonimden mesaj geldiğini gördüm.

? : Buluşalım mı?

? : Gözlerini kaptırız ve...

? : Sarılırız belki?

? : Tabii istersen!

—————————•—————————

Selamlarrr
Özlediniz mi beni?
Ben sizi çok özledim.
Bugün öbür kitaba da bölüm gelecek!

• Anonim?