Eflin || Yarı Texting

Özel Bölüm :')

Atalaydan

Baran çıkıp gidince arkasından koşarak Barın abi de çıktı, başbaşa kalmıştım sevgilimle. Evet bir not bulmuştum ama nasıl açacaktım bilmiyordum..

Elimde notu sıkarak yatağına ilerledim ve yastığını elime aldım, kokusu gitmeden kokladım yastığını. Neden gitmişti ki benim sevgilim? Neden almışlardı onu benden? Yastığı aynı yere yavaşça bıraktım, hiç bir şeye zarar gelsin istemiyordum. Odaya kısaca göz gezdirdim her şey yerli yerindeydi, her yerde anısı vardı güzelimin. Elim ile birlikte titreyen notu açtım, ağlamak istemiyordum..

Canım Sevgilim..

İlk mesajını hatırlıyor musun?

İyisin değil mi güzelim? Lütfen iyiyim de...

Demiştin bana o zamanlar, şimdi ben soruyorum. İyisin değil mi bebeğim? Lütfen iyiyim de... Çok geç kavuştuk sevgilim, bana mükemmel bir şekilde geldin. Dertlerimi anlattığım sığındığım oldun. İlk sen öğrendin her şeyi. Ben farkında değildim tabi o zamanlar ama sen o zamanlar bile yanımdaydın. Atalay'dın o zamanlar tabi. Şu an sevgilimsin.

Tabi bu şu an ki zaman. Belki birini seviyorsundur, mutlu olurum doğru kıskanırım ama mutlu olurum. Eğer sen mutluysan tabi ki. Ayrıca ağlama demeyeceğim ama yıpratma kendini sevgilim..

Beni çok özlüyorsun biliyorum çünkü büyük ihtimalle bende özlemden ölüyorum şu an, yine gül ama bize bunu yapan kaderi asla affetme sevgilim. Seninle ilk buluşmamızı mahveden kadere lanetler oku. Ama günün sonunu gülerek bitir..

Öleceğim diye korkuyordum ama çok değildi, sonra aklıma abilerim geldi ve onları üzmekten korktum. Ama aşk.. Ama bu çok başka bir şeydi. Seninle yaşayamayacağım zamanlara üzüldüm, senden ayrılacağım diye çok korktum. Ta ki o son güne kadar. O kadar güzeldi ki... Seninle uyuduk, seni öptüm, bana şarkı söyledin. Bunlar o kadar güzeldi ki. Senin mektubunu en geçe sakladım. Birazdan sahne alacağım belki bana çok kızacaksın ama affet sevgilim. Ben elimden ne geliyorsa insanları üzmemek istedim.

Büyük ihtimalle üzdüm ama yemin ederim kötü bir amacım yoktu, beni anla yine beni anlayan sen ol. Tek isteğim kendine gelmen, kendine düzenli bir hayat kurup devam etmen. Seni anlamaya çalışıyorum, büyük ihtimalle bir kısmın eksik olacak. Umarım orayı doldurursun sevgilim.

Bundan sonraki kendine zarar vermediğin sürece hep arkandayım, hep yanındayım. Sen derdini anlat ben duyarım seni. Bütün hayatını mutlu geçir ve lütfen Barın abimin yanında olun o yalnız başına yapamaz kaldıramaz.

Göz yaşlarım hızla boşalmaya başlarken kağıdı ıslanmasın diye kenarı koydum, yüzümde buruk bir tebessüm vardı. Acının tebessümü. Gerisini okumak için derin bir nefes aldım, nefesim daralıyordu kendisinden başkasını düşünüyordu hayatımda. Nasıl dayanırdım bunu acısına ondan başka birini öpmek... Yapamazdım silinirdi dudaklarımdan, korkardım.

Yavaşça kağıdı geri aldım, okuyacaktım.

Barın abimin yanında olsan da olmasan da o senin yanındadır, seni tanıyor ve seviyor. Bundan şüphen olmasın, benden bir parçasın aslında onun için. Odamda olma ihtimalin çok yüksek ama değilsen de odamda masamın üstündeki rafta bir kutu var devamını okumadan git ve kutuyu al.

Göz yaşlarımı silip ayaklandım, üst raf. Kutu gözlerime çarptığında hızla alıp yatağa koydum, siyah renkli orta boylu bir kutuydu.

Şimdi aç ve içindekilere bakıp buraya dön sevgilim.

Kutunun kapağını narin bir çiçekmiş gibi sakince kaldırdım, aynı şekilde de yatağa bırakıp içindekilere bakındım. Bir not defteri ve bir not. Not defterini yavaşça açtığımda içinde fotoğraflarımızı gördüm. Gözümden bir damla daha yaş düşerken defterin sayfasını ıslattı.

Son gecemizdi, uyurken Barın çekmiş olmalıydı. Hastaneden bir fotoğrafımız vardı. Ve o benim maçımı izlerkendi. Gülümsedim, nasıl masumdu. Tekrar nota çevrildi gözüm, küçük bir şeydi. Yavaşça açtığımda gördüklerim ile gözlerimdeki yaşlar durmadan akmaya devam etti, neler düşünmüştü.

Emin değilim ama ben öldükten sonra ara vereceğini tahmin ediyorum, antrenörünün yanına gittim. Bana eğer başladığın ilk 1 ay sıkı antreman yaparsan aynı takımla devam edebileceğini söyledi.

Alttaki yazı koçumdandı..

Atalay. Seni az çok anlamaya çalışıyorum, anlayamam biliyorum ama deniyorum. Gelen kız çok güzel ve sempatikti emin ol onun sayesinde kabul ettim seni. Ama emin ol yanında olacağım. Çok iyi bir geleceğin var Atalay sevgilin çok değer veriyor buna. Geleceğine, hayatına, mutluluğuna..

Sonra tekrardan Eflin'e geçiyordu.

Okumak istemedim belki özeldir diye fakat koydum işte, kötü bir şeyse de üzülme. Aynı rafın aşağısındaki çekmecelerden birinde sana özel yaptırdığım forma var.. Beğenir misin bilmiyorum ama yine de vermek istedim. Hayalinin peşinden git, maçını izlerken çok gerilmiştim ama gerçekten mükemmel bir oyuncusun..

Dediğim gibi yanındayım sevgilim.. Bundan sonrası sana ait.. Kendine dikkat et.

Mektup burada bitiyordu, bitmişti son konuşmamızı yapmıştık. Bir daha asla böyle bir notu bile okuyamayacaktım çok korkunçtu. Çekmecelere kaydı gözüm yavaşça önüne diz çöktüm ve ikinci çekmecede buldum kutuyu. Açtığımda içinden çıkan formayı inceledim. Bana özeldi, güzeldi, bizimdi.

Üzerinde küçük puntoyla yazılmış ismi vardı ve onun biraz daha büyüğü ile kendi soyadı altında da büyük puntolar ile benim soyadım vardı. Gözyaşlarım formanın üzerine akarken formayı kenarı bıraktım, içinde bir tane daha vardı.

Çıkardığımda Eflin'in boyunda olduğunu gördüm. İçinde küçük pembe kağıtta bir not vardı.

KAZANDIĞIN BÜTÜN MAÇLARA BERABER GİDECEĞİZ SEVGİLİM!
-Eflin Sevgilin..

Hızla formaya sarıldığımda burnuma dolan o güzel karanfil kokusu hıçkırarak ağlamama sebep olmuştu, onun kokusuydu. Hala üzerindeydi. Hızla geri kutuya koyup kapattım, yok olmasına izin veremezdim. Formama baktım hızla üzerimdeki sweati kenarı atıp üzerime geçirdim. O çok sevdiği sesimle konuştum bu sefer, ona mesajımdı

Mutlu yıllar..

Mutlu yıllar sevgilim
Sensiz kutlar

Bu gece tüm aşıklar
Çok yalnızlar

Kalplerinde umutlar
Bekliyorlar

Bizim için bir şarkı çal...

—————————————————

100 K Özel bir Özel bölümdü! (Ama asla 100k olamadık)
Oylar da 4k da hala ama gene de atmak istedım 2 aydır bekliyor bölüm
Daha çok özel bölümüz olucak umarım sıkmaz sizi 🙏 (Umarım olur hevesim kaçtı çünkü)
Ve yine umarım beğenmişsinizdir deyip kaçıyorum!