Hayatımız boyunca sürekli ismi anılan güçlü kadınlar vardı. Dile asla güçlü kadın olarak gelmez, öyle telaffuz edilmezdi ancak anlatılanlar, hakkındaki söylenenler hissettirirdi bize. Belki de onlara hitap edebilme için iki kelime yeterdi. Güçlü kad...
İkinci bölümle karşınızdayım. Yeniden, yine ve hep merhabalar... Umarım bu karakterleri, yeniliği, yeni bir hayatı da daha öncekiler gibi çok seversiniz... Buralara nostaljik şarkılarla geleceğim, sizlere eşlik etsin diye. (Öneriler varsa duymayı çok isterim).Yine umuyorum ki onları da seversiniz... Şimdiden iyi vakit geçirebilmeniz ümidiyle...
İNSTAGRAM; BiCeruVar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Kusura bakmayın, rahatsız etmek istemem ama oturabilir miyim? Diğer tüm masalar dolu da.' Gelen sesle bakışlarını denizde oluşan dalgalardan kumral adama çevirdiğinde onun hem çekingen hem de tedirgin haliyle karşılaştı.
'Elbette problem değil, oturabilirsiniz.'
'Teşekkürler.'
Adam da tabureye yerleştiğinde tekrar sessizliğe gömülmek üzereyken yeniden duyulmuştu karşısındaki bedenin sesi.
'Devrim ben bu arada.'
'Bende Pera, memnun oldum.'
'Bende memnun oldum.' Bakışları adamı süzmeye başladığında hiç de buraya ait değilmiş gibi duran hali dikkatini çekmişti Pera'nın. Üzerindeki kıyafetleri bile bağırıyordu plaza adamı olduğunu. Öyle ki bir bakıma duruşu ve tedirginliği de kendini gösteriyordu.
'Böyle yerlerde yemek yemiyorsun sanırım.' Gülerek mırıldanıp ekmeği ısırdığında karşısındaki adam omuzlarında bir yükmüş gibi bıraktı nefesini.
'O kadar belli oluyor mu ya?'
'Gökdelende çalıştığına, üst düzey yönetici olduğuna, binlerce lira hesap ödeyeceğin mekanlarda yemek yemeye alışık olduğuna ve ilk kez balık ekmek yediğine bahse girebilirim. Hatta, midyenin tadını dahi bilmiyorsun.'
'Durum vahim desene.' Çıkarımlarının doğruluğu adamın hem cevabından hem de umutsuz bakışlarından anlaşılıyordu. Doğru tespitinin gururu ile tebessüm ettiğinde ismini az önce öğrendiği adamında kendisini çözümlemeye çalıştığını fark etti.
'Dur ben de tahminde bulunayım... Sen de en az benim kadar plaza çocuğusun, ancak defalarca balık ekmek yemişsin ama sanırım planın burada akşam yemeği yemek değil. Sen kesinlikle midyenin tadını biliyorsun.' Ayağındaki topukluları işaret ederek konuşan adamla beraber Pera başını usulca sallamaktan geri kalmadı.
'Tebrikler, doğru tespit.'
'Pekala ekildin mi? Yani topuklu ayakkabılar ve bu şıklıkla... Başka bir açıklama yoktur herhalde.'
'Hayır... Kendimle buluşmam vardı ve neden burada olmasın dedim. Ama sen ekildin öyle değil mi?' dalga geçercesine adama bakması sürerken onun şalgamı içip başını gülerek sağa sola sallaması bir olmuştu.
'Çok iyi gidiyordun ama son anda patladın. Buradan geçerken merak ettim açığını istersen. İnsan bunca sene nasıl bir şey olduğunu bilmeyince istemsizce merak ediyor. Lütfen beni yadırgama.' Adamın yorumundan olsa gerek Pera kaşlarını havalandırıp daha da dikkat kesilmişti. Yüzünde yorgunluk vardı adamın ancak sanki çok güçlü durmalıymış gibi bir tavır da üzerine yapışmıştı. Akşam karanlığı ve aydınlatmalardan olsa gerek göz rengini seçemiyordu ama göz bebeğinin çevresini sarmış kırmızılığı fark edebiliyordu.
