Hayatımız boyunca sürekli ismi anılan güçlü kadınlar vardı. Dile asla güçlü kadın olarak gelmez, öyle telaffuz edilmezdi ancak anlatılanlar, hakkındaki söylenenler hissettirirdi bize. Belki de onlara hitap edebilme için iki kelime yeterdi. Güçlü kad...
Selamlar canım pandispanyalarım. Yepyeni bir bölümle sizlerleyim... Umarım çok çok beğenir, fikirlerinizi de eksik etmezsiniz... Hepinizi çok seviyorum...
Fazladan bilgi alabilmek için;
instagram: BiCeruVar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Biriyle beraber olurken iki en önemli kuralını aynı anda nasıl çiğnedin?' anlamaz bakışlar üzerindeydi ancak ufacık bir destek istiyordu Pera.
'Hiçbir fikrim yok.' Ellerini iki yana açıp omuzlarını kaldırarak mırıldandığında karşısındaki bedenin kendine telkinler vermesini istiyordu. Yaparsın aslanım demese bile en azından olabilir dese dahi yeterli gelirdi şu an.
'Pera, biz bu filmi izlemiştik. Sonunda da salya sümük ağlayıp, dört ay eve kapanan bir kadın vardı. Hatırlıyor musun?' Çok net bir şekilde hatırlıyordu, zaten o filmin başrolü kendisi olduğu için bu cümlenin geleceğini biliyordu. Sadece ihtimalleri daha da iyiye yormaya çalışmıştı. Sıkıntılıca bedenini arkaya bıraktığında gözlerini tavana dikti.
'Maalesef hatırlıyorum.' Umutsuzca mırıldandığında tavanla arasına arkadaşının yüzü girdiğinde bedenini yan çevirip kurtulmayı diledi fakat Elfe çok geçmeden karşısına uzanmıştı bile. Dost şefkatiyle saçlarını okşama hamlesinde bulunsa da saç spreyinin verdiği yapışkanlığa yüzünü buruşturması biraz da olsa gülümsemesini sağladı.
'Şu dram dolu anı bununla bozmayacağım. Çığlık atarcasına elimi yıkamaya koşmayıp sana destek olmam gerekiyor.' Parmaklarını birbirine sürttükten sonra buruşan yüzünü de düzelttiğinde avuçlarını birleştirerek yatak ile başının arasına yerleştirdi.
'Neler yaşadığını hatırlıyorsun, neler kaybettiğini, kalbinin nasıl kırıldığını?' başını sakince sallayıp karşılık verdiğinde ikisi de derince soluklandı.
'Ben yanındayım. Aynı şeyleri yaşamaman adına elimden geldiği kadar da yanında olacağım. Sadece... Bu kez kaptırıp gitme, sen sevince gözüne perde iniyor çünkü. Anlaştık mı?' başını sakince salladığında Elfe'ye sarılmıştı ki kadının çenesine yerleşen başından sonra cümlesi de tekrar kulağına ilişti.
'Hallettiğimize göre... Kalkıp şu kalıp gibi olan saçını yıka.' Gülerek başını tekrar salladığında bir süre daha kaldılar oldukları gibi. Yaşadıklarını kendisi kadar iyi biliyordu arkadaşı. Harap oluşunu ve bütün hayatına mal olmasını oturup beraber seyretmişlerdi. O ziyan olduğu zamanlarında çocuktu Pera. Belki yaş olarak değildi ancak küçük bir çocuk misali kalbi paramparça ve canını acıtacak şekilde kırılmıştı. Gözünde büyüte büyüte en tepeye çıkardığı adamın yaşattıkları, daha sonrasında görüp geçirdiği her dakika, tüm toparlanma çabası... Hiç kolay vakitler değildi Pera'ya göre. Üstelik çok da acımasızcaydı. Bir ülke terk ettirecek kadar caniceydi... İçi dışına çıkana kadar ağladığı geceler, hiç bitmeyecekmişçesine hissettiği sancılar, terapistler, psikiyatrlar, ilaçlar...
