Tell me you still love me {18+}

Hoofdstuk 40

Hij gooit me nog net niet neer op het bed en klimt gelijk boven op me. Nog net op tijd kan ik mijn hoofd weg draaien als ik zijn gezicht snel mijn kant op zie komen. "Nee, dit mag niet" zeg ik in verdediging en ik probeer zijn lichaam omhoog te duwen met mijn handen tegen zijn borst.

Hij vouwt een hand rond mijn kaak en trekt mijn gezicht weer recht, waardoor ik hem wel aan moet kijken. "Je gaat de weddenschap verliezen" zeg ik met een lichte paniek. Kak, ik ben te ver gegaan. Dat aan tafel was al de druppel. Ik ben zo dom. De grijns op zijn gezicht kan ik niet helemaal plaatsen. Zijn hand glijd wat meer naar mijn hals en met zijn duim wrijft hij over mijn huid.

Het nog steeds branderige gevoel verraad dat hij de nog steeds zichtbare rode vinger afdrukken aan het bewonderen is. "Jij bent zo facking oneerlijk" zegt hij met een scherpe ondertoon en hij kijkt me aan. Bewust slik ik bij de blik in zijn ogen. "Als of jij zo eerlijk bent geweest tijdens deze weddenschap" zeg ik met nog steeds een lichte paniek in mijn stem, ondanks dat ik het probeer te verbergen.

Hij knijpt zijn ogen iets meer samen en kijkt me nog steeds met een boze blik aan. "Ja kun je wel zo kijken, maar het is wel zo. Je hebt deze weddenschap eigenlijk echt al 10x verloren" antwoord ik geïrriteerd. Inplaats van dat zijn blik mij intimideert, haalt het opeens weer die irritatie en bijna frustratie naar boven. Een kleine grijns ontstaat rond zijn mond.

"Is dat nu echt slim om te zeggen? Dat ik de weddenschap eigenlijk al heb verloren" begint hij dan en zijn duim beweegt weer over de huid van mijn hals. "Nee.." zeg ik wat zachter. Het oogcontact dat hij verbroken had, wordt weer herstelt en ik voel mijn hartslag alweer stijgen bij zijn amuserende glimlach. Weer ben ik me ervan bewust dat ik slik en door de hand die nog steeds rond mijn hals ligt voelt Jake het ook. Een lach kan hij niet inhouden en hoofdschuddend haalt hij zijn hand weg.

"Rustig maar, ik zal niks doen" zegt hij dan en hij gaat rechtop zitten. Nu zijn gezicht weer ontspannen is, heb ik het gevoel dat ik weer normaal kan ademhalen en dat mijn hart weer op een gewoon tempo kan gaan kloppen. "Wil je dan misschien van me af gaan?" vraag ik als hij niet in beweging komt. Hij ademt diep in, als of hij erover na denkt en schud dan nee.

"Ik vind eigenlijk dat jij de weddenschap al hebt verloren" begint hij dan opeens. Verbaasd kijk ik hem aan. "Hoezo dat nou weer?" vraag ik. "Nou ten eerste, kijk even wat je aan hebt" zegt hij met een bijna strenge blik. "Wat is er mis met wat ik aan heb?" vraag ik sarcastisch, als of ik niet begrijp wat hij bedoelt. "Mij een beetje uitlokken door een kort rokje aan te doen. En dat terwijl we hadden afgesproken om elkaar niet meer op te geilen" zegt hij en hij begint weer over me heen te leunen, steunend met zijn handen op het bed aan weerskanten van mijn hoofd.

"Oh dus dit geilt je op?" zeg ik plagend. "Ga je serieus mijn zinnen tegen me gebruiken?" zegt hij met een speelse lach. Ik haal arrogant mijn schouders op. "Dit soort kleding aantrekken is toch wel iets anders dan in iemands aura staan" zegt hij en hij houdt zijn gezicht weer dicht bij die van mij. "Dat was wel iets meer dan alleen maar in iemands aura staan" zeg ik na een korte stilte. Ik voel toch weer mijn hartslag omhoog gaan nu hij weer zo dichtbij is.

"Helemaal niet. Alleen jou fantasie maakte het allemaal wat mooier dan dat het was volgens mij" zegt hij met een arrogante grijns. Ik voel mijn wangen warm worden als ik eraan terug denk wat ik toen wel niet aan het dagdromen was. "Ik ben nog steeds nieuwsgierig waar je toen aan dacht" zegt hij als hij ziet dat ik eraan terug denk. "Dat is dan heel vervelend voor je" floep ik eruit. 

Ik zie de irritatie in zijn ogen en het feit dat hij zijn tong tegen de binnenkant van zijn wang drukt en hoorbaar inademt, bevestigd mijn waarneming. Ik voel dat hij de lakens aan de rechterkant van mijn hoofd stevig vast heeft. "Ik zou oprecht even oppassen. Vergeet niet dat je net eigenlijk hebt gezegd dat ik de weddenschap al verloren heb" zegt hij dan na een korte stilte en hij komt weer iets overeind.