"Daddy and Dada I passed the UST entrance exam!" Sigaw ni Kira pagpasok dito sa bahay kaya napatayo kami sa pagkakaupo namin ni Josh sa couch.
"Wow! Congrats baby!" Sabi ko at niyakap siya.
"Galing galing naman ng baby na yan! Mana ka talaga sakin!" Sabi ni Josh at sinamaan ko siya ng tingin.
"Sakin kaya mana to si Kira diba baby?" Sabi ko at natawa naman si Kira sa amin.
"Mana po ako sa inyo parehas wag na po kayo mag-away." She said and Josh pinched her nose.
Kira is now 11 years old and she's in 6th grade. Nagtake siya ng exam sa UST kasi dun nya gusto mag-aral ng Junior High and thank God kasi nakapasa siya.
"Anong gusto mong award?" Tanong ng daddy nya sa kanya.
"Wala po. As long as na magkasama tayo award na po yun para sakin." Sabi ni Kira at nagkatinginan kami ni Josh.
Kira is a kind of kid na hindi maluho sa material na bagay. Mas gusto niya pa na bigyan namin siya nang bonding with her kaysa bilhan siya ng kung ano-ano minsan nga nagagalit pa siya pag binibilihan namin siya ng gadgets kasi di nya naman daw kailangan.
"Nagdrama na naman yang bata na yan. How about mag swimming tayo sa pool then luto tayo ng barbeque do you want that?" Tanong ko.
"Yes dada! Can I invite Austin and Kianna?" Tanon nya. Austin is his bestfriend until now and Kianna is Ava and Ken's daughter 7 years old pa lang.
"Sure baby! I'll call your tito's so they will join us okay? Go upstairs magpalit kana maghahanda na kami ng dada mo for later." Josh said.
"Okay po daddy!" Sabi ni Kira at tumakbo na paakyat sa kwarto nya.
"Love our baby is not a baby na." Sabi ko habang pinagmamasdan namin si Kira na tumatakbo paakyat ng hagdan.
"Sus nagdrama yung asawa ko. Okay lang yan andito pa naman yung isang baby mo." Sabi nya at hinatak ang beywang ko. Kinurot ko siya sa tagiliran kaya natawa siya.
"Aray!" Usal nya.
"Hindi kana baby! Ang tanda mo na!" I chuckled.
"Ay personalan tayo dito Justin De Dios Santos?" Tinaasan nya ako ng kilay at natawa naman ako.
"Bahala ka dyan tara mag prepare na tayo ng food!" Natatawa kong sabi at nagpuna na s kusina.
Five years as married couple and I would say that those five years are the best years of my life. I'm grateful that I have Josh as my husband and Kira as my daughter. They fulfilled my dream family.
It is so hard to be husband and father but Josh help me, we shared all the hardships and we do our best to be the best parents for Kira.
Kira has two dads and she doesn't have mom but we make sure na mapupunan namin yung kulang na madarama ni Kira if ever maghanap siya ng kalinga ng isang ina. To be honest I din't think I can guide Kira if Josh is not with me. Tinutulungan nya ako magpaliwang kay Kira pag may mga tanong sya about us, kung bakit dalwa yung daddy nya at bakit wala siyang mommy.
Josh is indeed a good husband to me and father to Kira. Namana nya ang parenting ng magulang nya sa kanilang magkakapatid. He's a cool dad pero syempre may limitation pa rin.
"Josh baliktarin mo yang barbecue baka masunog!" Sigaw ko kay Josh dahil busy ako i-braid ang buhok ni Kira.
"Dada thank you." Sabi ni Kira habang pinupuyuran ko siya.
"For what baby?" Sabi ko.
"For giving me a comfortable and best life. Kung hindi nyo po ako inadopt baka hindi po ako nakakapag-aral sa magandang school ngayon at hindi po ako natutulog sana ngayon sa malambot na kama." She said. Pumunta ako sa harapan nya dahil tapos ko na siyang i-braid. Kinurot ko ang pisngi nya at pinisil-pisil ng bahagya.
