Merhabalar!
Oy vermeyi unutmayın lütfen.
İyi okumalar dileriz.
💙💚.
~~~
Baran Fırtına'dan.
Zili çaldım ve beklemeye başladık.
Kapı açılmıştı ama hiç beklemediğim birisi tarafından.
"Delmira?!"
Alman aksanıyla değişik bir şekilde Baran dedi. Onun bu haline gülümsedim.
"Baran.."
R harfini ğ harfi gibi çıkarmıştı. Ve komik olmuştu.
Kapıdan çekildi ve geçmemiz için işaret etti. Bende ayakkabımı çıkarıp girdim.
"Wer kam nach Delmira?"
Annemin sesi ile Delmira'ya sus işaret yaptım ve yavaş adımlarla salona geçtim.
Seher sessizce bekliyordu. Kucağımda bir yavru kedi misali iyice bana sokulmuştu.
"Biz geldik Sultanım.."
"Oğlum!"
Annem hızla kalktı ve bize sarıldı. Geri çekilince miniğimi koltuğa bıraktım ve anneanneme sarıldım.
"Geçmiş olsun Maria hanım."
"Sağol sıpa!"
"Sevgilimin yanında sıpa falan ayıp oluyor Maria hanım!"
Annemler kahkaha attılar. Bende Seher'in yanına gittim ve küskün bir şekilde oturdum.
"Tanıştırayım sevgilim Seher. Güzelim bu hanımlarda; annem Aygül, anneannem Maria ve liseden arkadaşım Delmira."
"Memnun oldum."
"Bizde memnun olduk kızım. Bu paşa sevgilimi getireceğim diyince çok merak ettik biz seni. Kusura bakma biraz heyecanlıyız."
"Önemli değil efendim.."
Annem ve meleğim konuşurken bende asansörde unuttuğum valizleri almak üzere yanlarından çıktım.
Valizleri alıp benim odama bıraktım. Mutfağa geçtim ve kendime su doldurdum. Tam içecekken Delmira bana seslendi.
"Baran.."
Kollarımı açtım bana sarılması için. O benim olmayan kız kardeşim gibi.
Biz en deli dolu olduğumuz zamanlarda beraberdik.
Tabii ben Türkiye'ye gidince araya biraz mesafe girdi ama hala çok seviyorum kendisini.
O da beni biz lise üçe giderken trafik kazasında kaybettiği abisinin yerine koydu.
Biz birbirimizle olmayan kardeşlerimizin yerini doldurduk.
"Ich vermisse dich Baran." (Seni özledim Baran.)
"Ich habe dich auch vermisst." (Bende seni özledim.)
Ve beraber salona geçtik.
Annemler sohbet ediyorlardı.
Ben tekrar meleğimin yanına oturdum ve elini sımsıkı tuttum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fırtına'nın Umudu
Romance... Sevdiğim kadının söylediği her bir kelime beni öldürdü... Keşke o işkencelere vücudum dayanmasaydı ve ölseydim! "Baba!" "Baba ditme!" Asaf ve Eymen kapıya çıkmışlardı. Seher'de arkalarında duruyordu. Ve üçü de ağlıyordu... Gözlerimi sımsıkı kapa...
