Merhaba kuzucuklar.
Uzun ve hüzünlü bir bölümle karşınızdayız. Umarım beğenirsiniz.
İyi okumalar dileriz.
💚💙
...
Seher Karahan'dan.
Talha'nın evinin olduğu apartmandan çıkınca Delfin Feza'ya döndüm ve gülümsedim.
"Hoşçakal minik arkadaşım."
"Hoşçakay Sehey."
Tam ben tekrar konuşacakken bir ses duyuldu. Kulakları sağır eden bir ses. Ve Delfin Feza'nın korku dolu çığlıkları..
Baran hemen Delfin Feza'nın üzerine kendini siper etti ve yere eğildi. Aynı şekil Barlas'ta bana.
Bomba patladı... Kulakları sağır edecek derecede yüksek sesliydi.
Delfin Feza ağlamaya başlayınca hemen yanlarına yaklaştım ve ona sarıldım. Baran bir kolunu da bana sardı.
Kulaklarımda bir uğultu varken konuşmaya çalıştım.
"Ağlama kuzum. Baran bizi koruyacak."
Baran temkinli adımlarla bizi bir apartmana soktu ve Delfin'i kucağıma verdi.
"İkinci katta, 4 numaralı daireye gidin Seher! Hızlı olun ve sakın ben gelene kadar çıkmayın!"
Tam gidecekken elini tuttum. Bana döndü ve sorarcasına baktı.
"Kendine dikkat et Baran.."
"Söz veriyorum dikkat edeceğim."
Dedi ve koşarak olay yerine gitti. Barlas hemen bizi apartmana soktu ve kapıyı arkamızdan kapattı.
Hemen ikinci kata çıktık ve 4 numaralı dairenin ziline bastım. Bize kapıyı ARDEN DEMİRCİ açtı!!!!
Ahh bu adamla böyle bir anda tanışmamalıydım.. Ağlamak istiyorum şuan..
Seher şuan, böyle bir anda Arden Demirci ile nasıl tanıştığını mı konuşacaksın? Baran bombaların patladığı yere gitti... Onun için dua etsene..
Sen sus be içimdeki ben..
"Baba.."
Arden bey hemen kucağımdan kızını aldı ve sımsıkı sarıldı.
"Sana bir şey olacak diye korkudan öldüm.. Mis kokulu mucizem.."
O sırada içeriden karnı şiş ve gözleri ağlamaktan kızarmış bir kadın geldi.
"Annem.."
Hemen Arden beyin kucağında olan Delfin'e sarıldı. Arden bey ise ikisini de kollarının arasında sımsıkı sarmıştı.
Ne güzeller...
Hamile kadın bize döndü ve içeriye buyur etti.
"Şey bizi Baran gönderdi.. Evimiz uzak olduğu için gidemiyoruz ve mecbur burada kaldık. Sizin için sorun olur mu?"
"Saçmalama canım gelin hadi."
Barlas'la girdik. Ve salonda koltuklara oturduk.
"Ben Ömür."
"Bende Seher. Arkadaşım Barlas."
"Memnun oldum Seher."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fırtına'nın Umudu
Romansa... Sevdiğim kadının söylediği her bir kelime beni öldürdü... Keşke o işkencelere vücudum dayanmasaydı ve ölseydim! "Baba!" "Baba ditme!" Asaf ve Eymen kapıya çıkmışlardı. Seher'de arkalarında duruyordu. Ve üçü de ağlıyordu... Gözlerimi sımsıkı kapa...
