Merhabalar.
Yeni bölüme hoşgeldiniz.
İyi okumalar dileriz.
💙💚.
~~~
Baran Fırtına'dan.
Otele geldikten iki saat sonra ani bir kararla kalktım ve Karahan ailesinin evine tekrar geldim.
Ve mahalleye girdiğimde gördüğüm ile sinirlerim tavan yaptı.
Meleğim sabah gördüğüm şerefsize sarılıyor.
O gidince ani bir frenle arabayı durdurdum. Ve beklemeye başladım..
Daha doğrusu sakinleşmeye çalıştım..
Kafamı meleğimin evine çevirdiğimde yaşlı gözlerle arabama bakan sevgilimi görmeyi beklemiyordum...
Derin bir nefes aldım ve arabadan indim. Ve beni görünce gözyaşları arttı...
Yavaş ve sakin adımlarla yanına gittim. Ve tam karşısında durdum.
O ise hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı..
"Sen? Rüya değilsin dimi?"
"Geldim ben..."
Sımsıkı sarıldı...
Bende ona sarıldım ve kafamı boynuna gömdüm.
Gözümden akan tek bir tane yaşı durduramadım...
"Geldin.. Allahım sana şükürler olsun.. Sana şükürler olsun..."
"Şşş.. Ağlama güzelim.. Nolur ağlama.."
Gözyaşlarını sildi ve benden uzaklaştı..
Beraber eve girdik. Beni gören ev halkı küçük bir şok yaşadılar ama hepsi tek tek sarıldı..
Ama ben sevdiğime sarılmak istiyorum sadece. Başka kimseye sarılmak istemiyorum.
O sırada iki tane bebek koşarak yanımıza geldiler.
"Anne!"
"Anne!"
Seher'in ayağına yapıştılar..
Ve benim içimde bir yerler yıkıldı...
O çocuklar benim sevgilime anne diyorlar...
O zaman...
Ahhh beynim yandı şuan!
Kimse ile konuşmadan Seher'in odasına çıktık. Tabii minik beylerde bizimle geldiler..
"Anne tim bu?"
Onların boyuna indim ve elimi uzatıp konuştum.
"Merhaba ben Baran Fırtına. Sizin adınız ne?"
"Men Emen Fıytına."
"Mende Asaf Fıytına."
Ahh biliyordum benim olduklarını...
"Sen niye deydin bise?"
Ne diyeceğimi bilemedim..
Hala şok yaşıyorum.. Ben baba olmuştum...
Benim canımın içi olan sevdiğim bana iki tane evlat vermişti...
Eymen'in konuşması ile düşünmeyi bıraktım..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fırtına'nın Umudu
Lãng mạn... Sevdiğim kadının söylediği her bir kelime beni öldürdü... Keşke o işkencelere vücudum dayanmasaydı ve ölseydim! "Baba!" "Baba ditme!" Asaf ve Eymen kapıya çıkmışlardı. Seher'de arkalarında duruyordu. Ve üçü de ağlıyordu... Gözlerimi sımsıkı kapa...
