1.BÖLÜM

14.9K 211 187
                                    

İyi okumalar dileriz 💙💚.

~~~

Baran Fırtına'dan.

Gözlerimi açtığımda, gök kızıllığa boyanmıştı. Güneş kızıllığını saçarak ufuktan doğuyordu.

Yatağın yanındaki komodinin üzerinde duran telefonumu aldım ve saate baktım. 05:21'di.

Gözlerim saate bakmayı çoktan bıraktı ve kilit ekranımda fotoğrafı olan Ömür'e daldım..

Unutamıyorum..

Başka adamla evli olması, çocuğunun olması onu sevmeme engel olmuyor!

Kendimi şerefsiz gibi hissediyorum.. Ama kalbime de söz geçiremiyorum..

Neyse..

Yataktan çıktım ve banyo girdim. Aynada t-shirt olmayan vücuduma baktım.

Her yerim yara içinde.. Kim böyle vücudu yara bere içinde olan bir adamı sevsin ki?

Daha geçen hafta Elif harekâtı sırasında omzumu bir kurşun sıyırdı.

Annem ve anneannem dışında hiçbir kadın bana şefkatle bakmıyor..

Babasız büyüyen bir adam olarak çok zorlanıyorum..

Küçük yaşta evin erkeği, reisi olmak zorunda olmak çok ağır geliyordu o zamanlar. Ama artık alıştım.

Daha doğrusu alışmak zorunda kaldım.. Hayatımda iki tane korumam gereken kadın var ve benim en ufak bir hata yapma lüksüm yok..

Bir gün askeriyeden çıkarken bir kız bana çarptı. Ve ben ona daha ilk bakışta aşık oldum. Aynı gün evli olduğunu öğrendim..

O kadar çok canım yandı ki.. Anlatılmaz yaşanır hesabı.. O acımı, o an ki yanışımı anlatamıyorum..

Ama onun Arden'le mutlu olduğunu bilmek bile beni mutlu ediyor. Sevdiğimin mutluluğu ile teselli oluyorum.

Neyse Baran.. Düşünme ve hazırlan.

~~~

Askeriyeye gelince hemen odama girdim ve çantamı açtım.

Bugün gizli bir görev için Cudi dağına gideceğiz.

Çantama gerekli eşyaları koyarken kapı açıldı.

"Komutanım, Alparslan komutan sizi odasına bekliyor." dedi görevli asker.

"Tamam koçum, geliyorum."

Diyerek beraber odadan çıktık. Alparslan komutanın odasına gittim. Ve kapıyı tıkladım. İçeriden gelen

"Gir."

Komutu ile içeriye girdim ve hazır ola geçerek asker selamı verdim.

"Baran Fırtına, İstanbul. Emredin komutanım!"

"Rahat asker."

Demesi ile söyliyeceklerini beklemeye başladım.

"Geç otur Baran."

Diyerek karşısında ki koltuğu gösterdi. Kısa bir süre bir koltuğa bir de Alparslan komutana baktım. Benim oturmayacağımı anlamış olacak ki, sert ve bariton bir sesle

Fırtına'nın UmuduHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin