Merhabalar!!
Yeni bölüme hoşgeldiniz!
İyi okumalar dileriz.
💙💚.
~~~
Seher Fırtına'dan.
Sabah uyandığımda Baran yanımda yoktu.
Hemen kalktım ve çocukların odasına gittim. Ama onlarda yoktu...
Gözlerim dolmaya başladı.
Çocuklarım yok...
"Asaf! Eymen!"
Ama bana dönüş yapan olmadı..
Hemen odaya çıktım ve Baran'ı aradım.
Bir süre çaldı sonra açtı.
"Efendim Seher?"
"Neredesiniz?! Çocuklarımı nereye götürdün?!"
"Sitedeki markete geldik Seher. Bu kadar abartma!"
"Benden habersiz onları evden çıkaramazsın!"
"Onlar benimde çocuğum! Bunu unutma tamam mı?! İstediğim yere istediğim gibi götürürüm bir şey yapamazsın!"
Dedi ve yüzüme kapattı.
Ahh! Yine kırdım!
Yine düşünmeden konuştum!
Aptal Seher!
Mutfağa geçtiğimde masada kahvaltının hazır olduğunu gördüm..
Gözümden akan pişmanlık gözyaşları ile odama çıktım. Ve kendimi soğuk suyun altına attım.
~~~
Üzerimi giydikten sonra aşağıya inmedim. Eve geldiklerini biliyorum ama Baran'ın yüzüne bakacak cesaretim yok..
Yatağa geçtim ve Barlas'ı aradım. Hemen açtı kuzum..
"Efendim canım?"
"Nasılsın Barlas?"
"İyiyim. Beyza ile hastaneye geldik."
"Neden? Hasta mı oldunuz?"
"Hayır... Beyza hamile..."
"Ne?! Sen ciddi misin?! Şuan beni ne kadar mutlu ettiğinizi bilemezsiniz..."
"Evet güzelim hala oluyorsun.. 2 aylık hamileymiş.."
"Tebrik ederim kuzum. Allah analı babalı büyütsün. Acısını göstermesin..."
"Seher... Nolur yapma.."
"Tamam ağlamıyorum.. Ama karını asla tek bırakma tamam mı? Çünkü bir kadın hamileyken en çok sevdiği adamın desteğine ihtiyaç duyuyor..."
"Asla tek bırakmayacağım.."
Biraz daha konuşup kapattık..
Ve ben gözyaşlarımı serbest bıraktım..
Ben neden hiç mutlu olamıyorum?!
Baran'la evlendik dedim ki bende mutlu olacağım bu kez ama yanıldım... Ve hayatımın en büyük acısını yaşadım...
Odanın kapısı açıldı ve üç aşkım da girdi..
"Anne kayvaytı yapmayacak mısın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fırtına'nın Umudu
Romance... Sevdiğim kadının söylediği her bir kelime beni öldürdü... Keşke o işkencelere vücudum dayanmasaydı ve ölseydim! "Baba!" "Baba ditme!" Asaf ve Eymen kapıya çıkmışlardı. Seher'de arkalarında duruyordu. Ve üçü de ağlıyordu... Gözlerimi sımsıkı kapa...
