KARANLIK (TAMAMLANDI)

*2*

Sen ışığını arayan güzel günebakan

Ben tozuna dumanına hasret bir enkaz...

***

Aşkolar Nasılsınız?

İkinci bölümle karşınızdayım :)

Kurgu +18
Kurgu +18
Kurgu +18

Keyif dolu okumalar:)

Umut ile kalın :)

***

"Asuhan-2"

***

Tenimi yakan güneşi hissedebiliyordum. Sırt üstü uzandığım yatakta ellerim çarşafı arasa da bir türlü amacıma ulaşamadım. Yatmak istiyordum. Sadece uyumak.

Gözlerimi açmadan amacıma ulaşmak için didinirken basılan zilin sesiyle ellerimi kulaklarıma sıkıca bastırdım. Birazdan susacaktı lanet ses. Sadece duymazdan gelmeye devam etmem gerekiyordu. Bitecek. Bitecek.

Siktiğimin zili susmazken öfkeyle gözlerimi açtım. Beyaz tavan bakış açıma girerken yana doğru dönüp, kıstığım gözlerimle saate baktığım da öğlen biri gösteriyordu. Yükseldiğim yerde duran kotumu üzerime geçirirken hala çalan zille hızlandırdığım hareketlerimle, açtığım dolap ile tişörtü giyip kapıya ilerledim.

Tekrar şiddetle çalan kapıyla, 'Geldim.' diyerek gidip kapıyı açtım. Esnemem dudaklarımın arasında kalırken karşımda bütün dişlerini gösteren Yahya'ya bakıyordum.

Küçük çocuklar gibi gözlerini kırpıp, 'Ablaların bir tanesi. Seni çok sevdiğimi söylemiş miydim?' söylediği şeyle kaşlarımı çatıp,

'Ne var Yahya?' dedim.

Büzdüğü dudaklarıyla bakıp, 'Bir şey yok abla. Rahatsız ettim. Kusura bakma lütfen.' deyip arkasını dönmesiyle kapşonundan tutup kendime doğru çektim.

'Uyandırdıktan sonra bir şey olmadığını söylersen ne yapardım sana?' diye sordum.

Korkuyla geriye bakıp, 'Beni köpeklere yedirirsin.'

Olumlu anlamda başımı sallayıp, 'Akıllı çocuk. Şimdi söyle bakalım ne var?' diye sordum.

'Canım ablam. Annem kahvaltıya seni bekliyor.' tam itiraz edeceğim sırada, 'Yarın matematik sınavım var. Geçmezsem eğer okuldan alacak babam.'

Öfkeyle aldığım solukta hayatımın en büyük hatasının aile binasına yerleşmemdi. Bu binadan bir an önce taşınmalıydım. Bana neydi insanların yediği boklar, yaşadığı sorunlardan.

'Puşt babana söyle bok yesin. Seni okuldan almadan önce eve para getirsin.' gözlerimin içine beklentiyle bakarken hangi ara bu çocuğu sevdiğimi dahi bilmiyordum. Öfkeyle yanına yaklaşıp, 'Bakma öyle duş alıp geleceğim. Sevgili anneciğine söyle ekstra bir şeyler hazırlamasın. Konuyu da bir defa anlatırım, anlamazsan yersin tokadı.'

Ellerinin ikisini bir birine vurup, 'Aslan ablam. Söz anlayacağım bu defa. Seni yormayacağım.' dedikten sonra koşarak merdivenleri inmeye başladı.