*19*

2.4K 212 103
                                    

Aşk gidip dönmemek mi?

Böyle özlemek mi ?

Yok mu mutlu bir son...

***

Biz geldik bebekler :)

Nasılsınız?

Ben iyiyim. Çok şükür. Düzeldi her şey.

Haydi bölümü okuyun da sonunda güzel bir dedikodu yapalım...

Umut dolu okumalar...

Umut dolu okumalar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

***

"Karanlık-11"

***

Sıkıntıyla yerleştiğim koltukta karşımda oturan bir zamanlar ailem diye nitelendirdiğim insana bakıyordum. Gözlerini bir saniye gözlerimden çekmeyen Alim'e aynı şekilde karşılık vermeye çalışsam da tek yaptığım yabancılaştığım kişiye boş gözlerle bakmaktı.

Gözlerinde bir yabancının gözleri vardı artık. Orada ki üzüntüyü görmek bile gerçekliğini sorgulatıyordu. Bütün çocukluğumu geçirdiğim adamın o dönemde kaybolduğunu ne yazık ki en acı şekilde anlamıştım. Sızlayan burnumun ucuyla derin nefes alıp bakışlarımı yanında duran kıza çevirdim.

Tıpkı o zaman ki gibi gözlerini kısmış, iğrenen ifadeyle bana bakıyordu. Gözlerimi devirip elimde ki baskının sahibi olan adama döndüm. Barbaros ufak bir tebessümle karşılık vermesiyle ben de ona tebessüm ettim.

'Tatil yaramış sana.' Harun amcanın sesiyle ona doğru dönüp,

'Evet Harun amca. Fakat sana daha çok yaradığı kesin.' diyerek fazlasıyla göz dolduran göbeğine baktım. Elini göbeğine atıp,

'Yalan söylemem keyifliydi.'

Barbaros kolunu omzuma atıp, 'Siz nasılsınız? İlişkiniz için de tebrik ederim.' diye söyledi. Gökçe hafif bir tebessümle önce Alim'e sonra bana baktı.

Gözlerinin en son durağı Barbaros olurken, 'İyiyim teşekkür ederim ama bir yanlış anlaşılmayı düzeltmek istiyorum. Biz arkadaşız sadece. Harun amca ısrar etti diye geldim. Fakat siz pek öyle durmuyorsunuz.'

Tiksindirici gülüşüne bakıp, 'Bizde arkadaşız. Geleceğinizden haberim yoktu.' dedim. Yanımda ki bedenini gerildiğini, omzumda ki parmakların yaptığı baskıdan anlayabiliyordum. 

Fakat işin en kötü kısmı baskı yaptığı incinen omzum olurken, onlara belli etmemek için derin nefes aldım. 'Hiç öyle görünmüyorsunuz?' Harun amcanın memnuniyetsiz sesiyle ona baktım. Acının azalmasını beklemek saçmalıktı. Git gide artan acıyla beraber, 'İzninizle.' deyip yerimden doğruldum.

KARANLIK (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin