☚ +18 (Yetişkin içerik)☛
'Seninle sürekli sevişmeyi hayal etmem beni arsız kılar mı?' diye sordu.
Teninden yükselen parfüm kokusu burada ki havasızlıktan daha çok nefesimi keserken, elimi erkekliğine atıp, 'Tıpkı seni içimde istediğim gibiyse buna...
Ben yine her zaman ki gibi hastalıklarla boğuştuğum bir dönemden geçiyorum. Niyetim 2023 ilk günü bu kurguyu bitirmek fakat asla musait olmuyorum ki bölümleri düzenleyeyim.
Elimden geldiğince hızlanacağım. 30. bölüm den sonra ki son bölüm. Finali vereceğiz. Asla eksik tek bir yer kalmayacak. Bittiğinde evet artık açık bir kapı yok diyeceksin. Sizden ricam bölümleri sakin kafayla okumanız.
Her sahne sizi finale bir adım daha yaklaştıracak.
Sizleri seviyorum.
Umut dolu okumalar...
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Karanlık14-"
***
Deli gibi kahkaha atan bedenimi sakinleştiremiyordum. Ellerimden birini karnıma sarmış eğildiğim yerde durmadan gülüyordum. Hiç kesilmeden devam eden kahkahalarımla bakışlarımı kaldırdım.
Bulanık gören gözlerimden akan yaşlarla etrafıma baktım. Herkes tuhaf bir şekilde bakıp yoluna devam ediyordu. Kimse içimde ki korkuyu da, karanlığı da görmüyordu. Bir kişi hariç.
Daha ne olabilirdi ki?
Siktir.
Dizlerimin üzerinde yere çöküp başımı yere yasladım. Midem bulanıyordu. Sırt üstü yere uzanıp bakışlarımı karanlığa hapsolan gök yüzüne çevirdim.
İlkbahardan da sonbahardan da nefret ediyordum.
Aslında karanlığı getiren her günden nefret ediyordum. İlk su damlası yüzüme düştü. Göz pınarlarımdan bir damla yaş şakağıma akarken diğer su damlası dudaklarıma çarptı.
Akan her damlayla gözlerimden yaşlar akmaya devam ediyordu.
Bitmiştim.
Her attığım bir adımda yüz adım geriliyordum. Ondan dolayıydı önümün de arkamın da karanlık olması. Ben bir defa karanlıktım. Aydınlık artık imkansızdı. Kabullenip yok olma vaktiydi.
'Ne yapıyorsun?' gelen sesle irkilip tepemde duran Burkay'a baktım. Titreyen dudaklarımı dizginlemeye çalışmam boşa çıkarken elimle yüzümü kurulayıp,
'Pes etmek üzereyim. Tükendiğini hissediyor bir yerlerim. Yok olmama ramak kaldı.' tek bacağını uzatıp bedenini yanıma bıraktı. Sonra o da beni taklit edip uzandı yanıma. Bakışlarım ona kayarken,
