*17*

2.2K 219 89
                                    

Derin acılar dilsizdir...

***

Sürpriz ben geldim :))

Şuan kuzular Antalya'dan size bölüm atıyorum.

Neden mi?

Size değer verdiğim için. Sizden bir karşılık beklemiyorum lakin yorum yaparsanız sevinirim :)))

Umut dolu okumalar...

***

"Karanlık-9"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Karanlık-9"

***

Uyuşukluk hissini tam olarak şimdi algılayabiliyordum. Gecenin en kör karanlık vaktinde alnımdan akan ter damlasıyla uyanmıştım.

Bir yanımda annem bir yanımda Can bedenimi ezip geçiyordu. Sessiz bir şekilde aldığım derin nefeslerle sol tarafımda ki ağırlığa baktım.

Barbaros kolunu bedenime sarmıştı. Yanımda yattığını şimdi fark ediyordum. Kolunu ağır bir şekilde üzerimden kaldırıp uzandığım yerden bedenimi yükselttim.

Ayağımda ki alçı yataktan sarkarken akan göz yaşım sildim. Ağlamamam gerekiyordu. Güçlü olmam gerekiyordu. Bunun için gözlerimi kapatmamış mıydım?

Kendimi daha da güçsüz hissediyordum. Akan göz yaşıma yenisi eklenirken, 'İyi misin?' diyen sesle irkilip öne kaydım.

Bedenim yataktan düşeceği esnada karnıma sarılan kol buna engel olmuştu. 'Düşeceksin.' Barbaros'un korku dolu sesiyle elimi elini üzerine bırakıp,

'Düşmeme izin verme. Ben artık yürüyebileceğimi zannetmiyorum.' dedim.

Her anlamda dudaklarımdan firar eden bir yakarıştı. 'İzin vermem.' dedikten sonra bedenimi yatağa uzattı. Sonra bana doğru dönüp, 'Ne oldu?' diye sordu.

Gözümün kenarından akan yaşlara bile yabancıydım. Ağlamayı sevmeyen kadın artık her şeye ağlar olmuştu. 'Kabus gördüm. Oradaydım.' dedikten sonra titreyen dudaklarımı ısırdım. 'Biri bana dokunurken, diğer sessizce izliyordu. Arkadan bir bağırış sen bunları hak ettin diyor.' Elleri ellerimi sıkıca tutmuştu. Sanki varlığını ispatlamak ister gibiydi. Olmuyordu. Ne nefesi, ne bedeni o boşluğu doldurmuyordu.

'İstersen psikolojik destek için birilerini ayarlayabilirim.' dedi.

Sesiyle beraber ona doğru döndüm. Düşünmediğim detayla, 'Bilmiyorum. Sadece biraz zaman bir de bana ben lazım.' dedim.

KARANLIK (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin