☚ +18 (Yetişkin içerik)☛
'Seninle sürekli sevişmeyi hayal etmem beni arsız kılar mı?' diye sordu.
Teninden yükselen parfüm kokusu burada ki havasızlıktan daha çok nefesimi keserken, elimi erkekliğine atıp, 'Tıpkı seni içimde istediğim gibiyse buna...
Sizinle bir şey konuşmak istediğim bir konu var. Ondan dolayı bölüm sonunda görüşelim :)
Orada 14. Bölüm alıntımız da mevcut :)
Umut dolu okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
"Karanlık-5"
***
Uzandığım zeminde hareket etmeden öylece duruyordum. Göz yaşlarım akmıyordu bile.
Nasıl oldu?
Neden bana bunu yaptı?
Neden o?
Ben ona ne yaptım?
Bir sürü soru vardı aklımda. Cevabını bir türlü bulamadığım. Korkaklar gibi halime razı gelmeyeceğim, savaşacağım diye söylenirken şimdi aksini yapıyordum.
Korkaklar gibi başıma gelenlere razı gelecek haldeydim. Bütün çocukluğumun geçtiği eziyet dolu günlerden sağ çıktıktan sonra sekiz gün de bitmiştim.
Artık yoruldum. Daha fazlasına tahammülüm yok.
Gerçek olan buydu.
Kendimi avutmak şimdilik imkansızdı. Aslında güçlü olmak, devamlı kendimi korumak istemiyordum.Güçlü duran maskemin yırtıldığını hissedebiliyordum.
Korkularım olmadan yaşamam mümkün müydü bu hayatta? Galiba değildi.
Aradan geçen sürede kapı tekrar açıldı. Bir süre hareketsizlik olduktan sonra tekrar adım sesleri geldi. Bakışlarım önümde gezen iki fareden ayırmıyordum. 'Kalk.'
Sesi kulaklarıma ulaşırken bedenimi daha da fazla küçülttüm. Kaybolmak tam şuan da yok olmak keşke mümkün olsaydı. Fakat imkansızı istemekti bu.
'Yüzümü görmemeliydin. Allah'ın cezası. Hep o dik kafalığın yüzünden sikip attın her şeyi.' dedi.
'Şimdi ne bok yiyeceksin?' diye sordu.
Gözlerimi sonunda kaldırıp ona baktım. Tek kelime dudaklarımdan dökülmezken kaşlarım bile çatık değildi. Sadece baktım gözlerine.
Gözlerinde ki sinsi parlaklıkları görebiliyordum. İçinde ki nefreti sakınmadan gözlerimin içine aktarıyordu. Oysa ben ondan asla nefret etmemiştim. Ekmeğimi paylaşmıştım onunla. En kirli gecelerimi biliyordu. Yok olan çocukluğumu.
