*မနေ့က အိမ်လာသေးတယ်ဆို*
ဆေးလိပ်သောက်ရင်း ပြောလာသည့် အဒမ့်ကြောင့် ရိပေါ် ခေါင်းညိမ့်ကာ စာအုပ်ကို လက်ထဲမှ ချလိုက်၏။ အဒမ်က ရိပေါ်ကို လာခေါ်တာ ဖြစ်၍ ရိပေါ် စာအုပ်လေးအား အသေအချာပင် ပန်းခြံထဲက ဘန်ဂလိုအသေးစားလေးထဲတွင် သိမ်းခဲ့လိုက်သည်။
အဒမ်က ရိပေါ်ရှေ့မှာသာ ဆေးလိပ်သောက်ရဲပေမယ့် ဦး ရှေ့တွင်တော့ ဆေးလိပ်ပင် ကောက်မကိုင်ရဲ။ အသက်ပြည့်ပြီဆိုတော့ အရက်တွေဘာတွေ ပေးသောက်နိုင်ပေမယ့် ဆေးလိပ်တော့ ခုထိ ပေးသောက်ပုံမပေါ်။
*ပြီးရင် သွားကြရအောင်လေ။ အန်တီဝမ့်ကို ငါ ပြောပြီးသား*
*အေး..သွားကြရအောင်လေ*
ရိပေါ် ဘန်ဂလိုလေးအား သေချာပိတ်ကာ အဝတ်အစားကို အနည်းငယ် ဖြန့်ဖြူးလိုက်သည်။ တီရှပ်အပွအဖြူကြီးနှင့် Short pant နို့နှစ်ရောင်လေးအား တွဲဝတ်ထားသည်။ ဒီလောက်ဆို အဆင်ပြေလောက်သည်ထင်၍ ရိပေါ် အဝတ်အစား လဲမနေတော့ပေ။
မားက မနေ့က တွေ့ချင်သည် ပြော၍ ဒီနေ့ လာခေါ်ခြင်းတဲ့။ ရိပေါ်တို့အိမ်နဲ့ အဒမ်တို့အိမ်ဆိုတာ နှစ်အိမ့်တစ်အိမ်လို ဖြစ်နေကြသည်။ ရိပေါ်တို့ထက် ပိုချမ်းသာသည့် ဦးတို့သည် တော်ရုံလုပ်ငန်းရှင်တွေတောင် ရှယ်ယာထည့်ခွင့်မပေးထားပေမယ့် ရိပေါ်၏ ပါးပါးကိုတော့ ရှယ်ယာထည့်ပေးထားသည်။
ရိပေါ်တို့ မိသားစုလေးအဓိက အသက်ဆက်ရှင်နေသည်ဆိုတာလဲ ဦး၏ ကုမ္ပဏီကြောင့်ပင်။ ဦးသည် မေမေနှင့် ဖေဖေတို့ထက် ၇နှစ်ပဲငယ်ကာ တစ်ကယ့် မောင်နှမအရင်းတွေလိုပင်။
ရိပေါ်မမွေးခင်ကထဲက အန်တီလီတို့၊ အန်တီလျဲ့တို့နဲ့က ညီအမတွေ၊ မောင်နှမတွေလို နေခဲ့ကြသည်တဲ့။ ရိပေါ် မွေးလာတော့ ရိပေါ်သည် အန်တီလီတို့ လက်ထဲတွင်သာ ပို၍ ရှိနေခဲ့ရသည်။
*လာ..အိမ်မှာ လူစုံတက်စုံပဲ*။
ရိပေါ် ခြံထဲဝင်လာသည်နှင့် ဆင်ဝင်အောက်တွင် ရပ်ထားသော ကားတစ်စီးကြောင့် ရိပေါ် မျက်ခုံးလေးတွေ တွန့်ချိုးနေ၏။ ထိုမီးခိုးရောင် နောက်ဆုံးပေါ် ကားကြီးသည် ဦး စီးနေကြကားမဟုတ်လား။
