ရှောင်းကျန့် အလုပ်စားပွဲတွင် ကပ်လျက်ထိုင်ကာ အလုပ်လုပ်နေသူက ရိပေါ်။ ရှောင်းကျန့် မျက်နှာသည် အလိုမကျမှုတွေကြောင့် ခက်ထန်နေ၏။ ညစာစားတော့လဲ ခပ်သွက်သွက်စားကာ အပေါ်ထပ်ပြေးတက်သွားသူ။ ရှောင်းကျန့် မားတို့နှင့် စကားခနပြောပြီး အပေါ်တက်လာတော့လဲ ထိုင်လျက် အလုပ်လုပ်နေသည်။
အခုလဲ အလုပ်တွေက ပြီးသေးပုံမရ။ အခုမှ အလုပ်စဝင်တဲ့ ကလေးက သူ့ထက်အလုပ်ပိုများနေပုံ။ မျက်နှာလေးက အလုပ်တွေကြောင့် ပန်းပြီး နွမ်းနယ်နေ၏။
*ရိပေါ်.!*
*ဗျာ..ဦး*
ရှောင်းကျန့်ကိုပင် လှည့်မကြည့်နိုင်။ ဖိုင်တွေအများကြီးထဲ ခေါင်းနှစ်နေ၏။ ရှောင်းကျန့် မသိမသာဖြင့် ကလေးအလုပ်လုပ်နေသည့်ထဲကို အသာစောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်သည်။
လချုပ်စာရင်းတွေ..။
*ဒီလချုပ်တွေက မင်းကို ဘယ်သူပေးလိုက်တာလဲ*
ထိုအခါမှ ကပြာကယာ မော့ကြည့်လာသည့် မျက်ဝန်းလေးက အရောင်တွေ မှိန်လို့။ မျက်နှာလေးက အကြည်မသာနှင့် အရမ်းနွမ်းနေသည့် ပုံစံလေးက မနိုင်ဝန်တွေ ထမ်းထားရ၍။
ရှောင်းကျန့် ရင်ထဲ ဆစ်ခနဲ ဖြစ်သွားကာ ရိပေါ်၏ မျက်နှာကို သေချာစိုက်ကြည့်သည်။
*လက်ထောက်က ပေးလိုက်တာ ဦး။ ကျွန်တော် ကုမ္ပဏီမှာ မပြီးခဲ့လို့ အိမ်ထိသယ်ပြီး လုပ်နေရတာ*
ရိပေါ်ဆီက ကြားရသည်နှင့် ရှောင်းကျန့်သည် စားပွဲပေါ်က ဖုန်းအား ကောက်ယူကာ ဝရံတာဆီ ထွက်လာခဲ့သည်။ အနောက်မှ ကျန်ခဲ့သည့် ရိပေါ်က အခုထိ တကုပ်ကုပ်နှင့် အလုပ်လုပ်နေဆဲ။
*မင်းကို ငါ ဘယ်လိုမှာထားလဲ*
*...................*
ရှောင်းကျန့်၏ ဆူငေါက်သံသည် ခပ်တိုးတိုး။ ရှေ့လျှောက်နောက်လျှောက်ဖြင့် ကြားရသည့် စကားသံတွေအား လည်ပင်းကြောကြီးထောင်ကာ နားထောင်နေလေသည်။
အကြည့်တွေသည်လဲ စားပွဲပေါ်တွင် တကုပ်ကုပ်နှင့် အလုပ်လုပ်နေသော ရိပေါ်ဆီ။
