=MARIA YRISHA POINT OF VIEW=
"Oh damn, put this to your mind love, I don't have any girlfriend because I have already wife, and that wife is in front of me."
"Oh damn, put this to your mind love, I don't have any girlfriend because I have already wife, and that wife is in front of me."
"Oh damn, put this to your mind love, I don't have any girlfriend because I have already wife, and that wife is in front of me."
Paulit-ulit na pumapasok sa aking isipan ang huling sinabi niya bago siya lumabas sa kanyang kwarto dahil tinatawag siya ng kanyang mga kaibigan na may gagawin pa silang importante. Pero bago siya lumabas kanina ay hinalikan niya muna ako.
Ako ba ang tinutukoy niyang asawa?
Ako lang naman ang nasa harapan niya?
Kalokohan talaga ng isang 'yon.
---
Pagkatapos kong kumain ay bumaba na ako, nakapagpalit na din ako ng disenteng damit na kagagawan ng boss ko dahil siya na mismo ang nagkalkal sa mga damitan ko.
Habang pababa ako ay rinig na rinig ko ang ingay mula sa sala kung nasaan ang sinasabi niyang kasama niya. Kaya pala ganun ang galit niya sa akin kanina.
"Damn you, libre ba ang pagpunta sa Korea?" Narinig ko pang sabi ng isa.
"Yeah, sagot ko."
"Oh putangina mo, himala" Tawa pa ng isa kaya dahan-dahan akong naglakad papunta sa kusina, dahil makikita nila ako kapag pumunta ako doon.
"Hey Miss." Napapikit pa ako dahil sa biglang pagtawag sa akin ng isa, dahan-dahan na nga lang akong maglakad para di sila maistorbo pero napansin parin nila ako.
"Po," sagot ko habang nakatalikod parin, nahihiya kasi ako na tumingin sa kanila.
"What is your name?" Tanong niya sa akin na ramdam ko na malapit lang siya sa akin.
"Yrisha po." Sagot ko sa kanya saka naramdaman ko na pinaikot niya ako kaya yumuko ako. Nakakahiya, dahil alam kung marami sila, the way they talk and laugh kanina ay talagang madami sila.
"Don't be shy sister-in-law, mababait kami." Tumawang wika ng isa, medyo malayo siya sa akin base sa kanyang boses.
"Huh?!" Nasabi ko lang.
"Hindi na ako magtataka kung bakit mahilig sa bata ang mga Lighting haysssss." Narinig ko pa na sabi ng nasa harapan ko.
"Putangina mo, magsitigil ka." Galit na wika ng boss ko kaya hindi na ako nakatiis ay lumabas na ako, saka nakita na din ako ng isa sa kanila.
"Hi Miss ganda." Bati pa niya sa akin na ikinatingin nilang lahat sa akin, syempre naipang ako sa mga titig nila kaya yumuko ako dahil sa nahihiya ako sa kanila.
"Kenneth Montemayor, get the fucking hell out in my condo." Sigaw ng amo ko.
"Tangina mo Portela, hindi mo na a-appreciate na talagang nagagandahan ako sa sinisinta mo. Tsked your so fucking mean, I'm just honest." Reklamo naman ng pinapalabas ng amo ko.
"Puking ina, you're so fucking maingay." Sigaw naman ng nakapikit na parang hari, which is nakikita ko dahil nakatingin ako sa kanila saka naguguluhan dahil nagsisigawan sila na malapit naman sila sa isa't isa.
"Oh damn, sorry for disturbing you kamahalan, but putangina mo, I hate your conyo language." Napanganga pa ako ng nagmulat ng mata ang sinasabi nilang kamahalan na nakaperpekto niya sa paningi ko, like nanggaling siya sa mga fairy tales na nababasa at napapanood ko.
"Damn, your girl, I think she likes me." Wika niya pero hindi ko pinapansin dahil titig na titig ako sa kanya.
"Putangina, lahat kayo magsilabas!" Nagulat pa ako ng biglang sumigaw ang amo ko. Na ikinalima naman nila like nagsitayuhan silang lahat saka sila tawa ng tawa.
"So you like him that much huh." Wika bigla ng boss ko habang nasa harapan ko na pala.
"Hindi ah." Sagot ko sa kanya pero ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko dahil naalala ko ang mukha ng kamahalan nila.
"Damn, he's already married, but you, you admire him that much. I fucking here, single, wala kang kaagaw." Naiiritang wika niya sa akin na ikinanguso ko.
"Share mo lang, tsked sa pagkakaalala ko may nobyo kana sa unibesidad na pinag-aaralan ko, pero ikinakama mo ako. Ano ang tawag doon? Hindi makunte-kuntento sa iisang puke." Pabalang kong sabi sa kanya.
"Watch your word Maria Yrisha Macadayao." Mapanganib pero husky niyang sabi sa akin.
"Oh my gosh, I'm scared." Sarkastiko kong sagot saka siya tinalikuran, kaso napangiwi ako ng maramdaman ko ang sakit na nasa gitna ko.
"Tsked, gusto mong dublehin ko ang sakit na nararamdaman mo ngayon na nasa pagitan ng hita mo, yong tipong hindi kana makalakad pa. Kasi galit ako, galit na galit ako dahil ibang tao ka nahulog na dapat ay sa akin, saka damn sa may asawa pa." Wika niya sa akin na ikinatigas ko sa kinatatayuan ko ngayon.
"H-hindi ko naman siya gusto tulad ng iniisip mo, naalala ko lang naman siya sa mga fairy tales na binabasa at pinapanood ko. Hindi naman ako nahulog sa kanya, dahil nakatayo ako sa malayo mula sa kanya." Mahinahon kong sagot sa kanya.
"Hindi pa ba sapat na nakuha mo na ako? Hindi pa ba sapat na dihalan iyon para maniwala ka sa akin? Hindi pa ba sapat iyon?Ibibigay ko ba ang sarili ko sayo kung hindi kita gusto, ibibigay ko ba ang pinaiingatan ko, kung hindi kita mahal. Napakababaw mo sa simpleng pagtingin lang sa mga kaibigan mo ay gusto na agad."
"I'm sorry." Narinig kong wika niya.
"Ngayon alam mo na ang nararamdaman ko? Palalayasin mo na ba ako? Hindi ba't nasa kontrata na kapag minahal kita ay aalis na ako sa lungga mo." Wika ko na naman sa kanya kahit na nasa likuran ko siya.
"Damn that contract na gawa-gawa mo lang." He cussed then hug me from behind na ikinagulat ko. "Hinding-hindi kita pakakawalan kong iyan ang nasa isip mo, ngayon pa na mahal mo ako. Damn it."
"Ano ang pinagsasabi niyo po?" Alanganin kong tanong.
"I will cherish you, love you, and I'm sorry to tell you this dahil late na, but the contract that you signed noong kinuha kita ay ang marriage contract natin, not a contract na kapag nainlove ka sa akin ay papalayasin kita. But a contract kapag nalaman kong mahal mo rin ako, I will keep you, hindi kita pakakawalan." Bulong niya kaya tumingin ako sa kanya. What the! Hindi ko akalaain ang mga inaamin niya sa akin ngayon. Like what the hell, hindi ko ineexpect ang bagay na ito.
=========================================
Hi, hello babies how are you, kamusta? Sorry na if matagal o maikli ang update ko. 🥺 I try naman, many times na mag-update araw-araw but I can't hindi kaya ng utak at schedule ko. So I'm sorry, to those na nabibitin sa mga update ko, sorry, to those naiiklihan I'm sorry as I said hindi ako perpektong manunulat but I try naman. Hindi ako galit, hindi din ako malungkot. Love yahhh, thank you sa paghintay sa mga update ko.
#Veryslowupdate
#Vote/Comment
