A Point of View of a supporter from afar.
P.S. This is all made out of the writer's imagination. This is not real. This is all in an alternative universe. These are some of my what if's.
A Ferdinand Alexander Araneta Marcos III Fanfiction.
HEXALOGY...
Ilang araw nang masama ang pakiramdam mo. Napansin ito ng mga kapatid mo kaya pinuntahan ka nila sa kwarto mo.
"Baby girl?" Tawag sayo ni kuya Simon mo. "Yes kuya Si?" Sagot mo. "You okay?" Tanong niya. You sighed. He checked your body temperature. Then he told you your body temperature. "Ang taas ng lagnat mo. 39. 9? Sandali lang." Sabi niya. Tinawag niya sina kuya Sandro niyo at ang kuya Vincent mo. "Kuya Sandro! Vincent!! Please come over here I need your help. Our princess needs our help!" Sigaw niya. Nagmadali namang pumunta sa kwarto mo ang dalawa niyo pang kapatid. "Why what happened?" Tanong ni kuya sa Sandro niyo. "Kuya she has a fever sobrang taas." Sagot ng kuya Simon mo. "Ilan ang body temperature niya?" Tanong niya. "39.9." Sabi mo. "What? 39.9? Napakataas. Does mom and dad knows about this?" Tanong ni kuya Sandro niyo. Umiling ka. "What the! Vincent bilisan mo. Kumuha ka ng planggana, maligamgamnatubig tsaka bimpo. Bunso, wait for me, kukuha lang ako ng gamot." Sabi ni kuya Simon mo. "I'll be staying with you here tonight." Sabi ng kuya Sandro mo. "Kami rin. Aalagaan ka namin the whole night." Sabi ni kuya Vincent mo. Pagkatapos noon, nakatulog ka at nanaginip bandang alas siyete ng gabi.
"Kuya, pupunta ka na naman sa London? Kasama mo si ate Faith? Sana isama mo na ako ayoko nang maiwan pagod na akong maiwan, kuyaaaa!" Yan ang mga salitang lumalabas sa bibig mo sa iyong panaginip. Bigla kang nagising na umiiyak. Bigla kang bumangon. Naramdaman iyon ng iyong mga kuya.
"Bunso, you alright?" Tanong sayo ng panganay mong kapatid. Bigla mo siyang niyakap. "Kuyaaaaa! Kuya are you going back to London?" Tanong mo. Kumunot ang noo ng kuya Sandro mo. "What are you saying? Anong going back to London? Of course, not. Why?" Tanong niya sayo. "Kuya I dreamt about you and ate Faith going to London and staying there for good." Sabi mo habang umiiyak. Nagkatinginan ang mga kapatid mo. "Hey, that's enough bunso. Hindi kami aalis ni ate Faith mo, okay? You're having a nightmare." Sabi ni kuya Sandro mo sayo. "That's the worst nightmare. I don't wanna be left behind. Kuya wag na kayong umalis, please." Pakiusap mo. Niyakap ka niya. "Kuya, bumaba na ba yung lagnat ni bunso?" Tanong ni kuya Simon mo. Lumingon si kuya Sandro mo kay kuya Simon mo. "Yes. Medyo bumaba na ang lagnat niya. Wait, papainumin ka pa namin ng gamot." Sabi ni kuya Sandro mo. "I'll get some milk downstairs." Sabi ni kuya Vincent mo. "Kuya bunny, wala pa ba sina dad and mom?" Tanong mo kay kuya Vincent mo. "Wala pa. Okay babalik ako. Kukuha lang ako ng gatas mo." Sabi niya sayo. Pagbalik ni kuya Vincent mo, agad mong ininom ang gamot at gatas mo. "Kuya, sasabihin na ba natin kina mom and dad na may sakit ako?" Tanong mo. "Kami nang magsasabi sa kanila sa GC." Sabi ni kuya Simon mo.
Nagsend ng message ang kuya Sandro mo sa GC gamit ang account mo.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
