A Point of View of a supporter from afar.
P.S. This is all made out of the writer's imagination. This is not real. This is all in an alternative universe. These are some of my what if's.
A Ferdinand Alexander Araneta Marcos III Fanfiction.
HEXALOGY...
You are Sandro's girl best friend in Ilocos Norte. You were together everyday before Sandro decided to run for congressman in the first district of Ilocos Norte. Madalas kang napagkakamalang girlfriend niya dahil sa closeness niyo. Pati mga kapatid niya madalas sinasabing kayong dalawa ay may relasyon na higit pa sa pagkakaibigan. Minsan sa hindi inaasahang pagkakataon, dumalaw ka sa kanila para sa kaarawan ni Sandro.
"O iha, napadalaw ka." Sabi sayo ni tito Bongbong. "Mano po tito. Babatiin ko lang po sana si Sandro." Sabi mo. "God bless you iha. Nasa taas pa yung kaibigan mo. Hindi pa nagigising." Sabi ni tito Bongbong. Agad mo siyang chinat.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Makalipas ang labinlimang minuto, gaya ng sabi niya, bumaba na siya mula sa second floor.
"Finally pandak bumaba ka rin. Happy birthday, tol." Sabi mo. "Salamat. Halika na pangit kain na tayo." Sabi niya. Tsaka niya ginulo yung buhok mo. "FERDINANDALEXANDER!!!!!!!" Sabi mo. Kaya naman agad siyang tumakbo para magpahabol sayo. Nilibot niyo ang buong kusina hanggang sa makarating kayo sa sala. "Hoy kayong dalawa, tama na yan. Baka mamaya magkapikunan pa kayo." Suway ni tito Bongbong sa inyo ni Sandro. Napahinto kayo ni Sandro nang marinig niyo iyon. "Maupo nga lang kayong dalawa diyan sa sofa." Sabi ni tita Liza. Agad naman kayong sumunod sa kanya. "Ikaw kasi pandak.(*whispers* pero gwapo)"Sabi mo. "What was that?" Tanong niya. "Wala I said it's your fault kaya tayo napagsabihan ni tita." Sabi mo habang nakangiti. "You're smiling again there, ugly puppy. What's the matter?" Tanong niya sayo. "Matter is something that occupies space and has mass." Pamimilosopo mo. "Seriously kasi puppy." Sabi niya. "Kinausap na ako ng crush ko." Sabi mo. Inakbayan ka niya. "Oh really? What did he say?" Tanong niya. "Tinanong niya ako kung ano daw ang matter." Sabi mo. At malinaw niya itong narinig. Napatingin siya sayo. "So does it mean, I am your crush?" Tanong niya. "Yeah. (*Whispers again*Which is true naman)Joke baka maniwala ka. (*Whispers again*Sana nga maniwala ka na lang*)" Sabi mo. "Maniwala na ano?" Tanong niya. "Maniwala kang crush talaga kita." Sabi mo. "Are you serious?" Tanong niya. "Oo nga." Sabi mo. Makalipas ang limang minuto, na realize mong naamin mo na sa kaniyang crush mo talaga siya. "Sorry Sandro. Pasmado yung bibig ko." Sabi mo. "Ha? What's pasmado?" Tanong niya. "I was shocked." Sabi mo. "Okay, I see." Sabi niya. "Happy birthday pandak." Sabi mo. "You know what? You better shut up na lang. You're too noisy, oo. You're noisy." Sabi niya. "Tatahimik na lang at mamahalin kita." Sabi mo. "Marunong ka rin palang kumanta. Sakto si Simon marunong maggitara." Sabi niya. "Bakit si Simon pa? Paano kung sayo ako mas sasaya?" Sabi mo. "Humuhugot ka ah. May pinagdadaanan ka ba?" Tanong niya sayo. "Alam mo, chismoso ka." Sabi mo. "Best friend mo ako. Karapatan ko ring malaman kung anong mga pinagdadaanan mo. Para at least mapayuhan kita, diba? Well it's your personal choice if you'll share it to me." Sabi niya. "What if I don't want to? What will you do?" Tanong niya. "Well, I won't force you to share it to me immediately. I'll wait for you to share it to me voluntarily." Sabi niya. "You're overreacting. Its your birthday. Do not overthink." Sabi mo. "I am not overthinking your problem. I know you have a problem. Even you don't tell it straight into my face, I know you have a problem." Sabi niya. "Sandro, Faith, kanina pa kayo nag- uusap jan. Did you already ate?" Tanong ni tita Liza. "Yes po. We already ate tita. Busog na po kami ni pandak." Sabi mo. "Pangit I already told you to stop calling me pandak. I already lacked in height tapos lalo mo pang pinamumukha sa aking pandak ako." Sabi niya. "Sorry Alexander. I'm just stating the truth." Sabi mo. "But the truth is painful to hear." Sabi niya. It's better to hear the painful truth than to be comfortable hearing the comforting lies." Sabi mo. "You have a point." Pagsang- ayon niya. "Sige maghugutan lang kayong dalawa diyan ni ate Faith kuya." Sabi ni Vincent. "Hoy Vincent manahimik ka nga diyan wag kang maingay. Alam mo mabuti pa umakyat ka na sa taas. Magpahinga ka na roon." Sabi mo. "Bakit ate Faith? May problema ba? May pinagdadaanan ka ba ate?" Tanong ni Vincent sayo. "Alam mo ikaw. Ikaw chismoso ka rin e. Magkapatid nga kayo nitong si pandak. Jusko." Sabi mo. "Pero ate mas gwapo ako. Tandaan mo yan. Mas gwapo ako sa best friend mo." Sabi ni Vincent. "Hoy anong mas gwapo Vincent? In your dreams." Sabi ni Sandro. "O hephephep. Para walang away, si Simon ang best looking son. Ikaw ang best looking daughter, pandak." Sabi mo kay Sandro. "What the fudge. Why did you tell me that I'm the best looking daughter? I'm not even a girl in the first place." Sabi niya. "Oo nga, you're not a girl yet you look like one." Sabi mo tsaka ka tumawa. "Hey stop laughing at me." Sabi niya. "I'm just kidding. Why are you so serious, sands?" Tanong mo. "You know I'm a very serious person. You know how serious am I." Sabi niya. "Okay birthday boy. Sige na panalo ka na. Happy birthday. Aalis na rin pala ako. Baka hinahanap na ako ng mga magulang ko. Till the next one pandak. Happy birthday. Tita, tito, Simon, Vinny mauuna na po ako." Paalam mo.
After that, you went home. And you decided to rest.
