A Point of View of a supporter from afar.
P.S. This is all made out of the writer's imagination. This is not real. This is all in an alternative universe. These are some of my what if's.
A Ferdinand Alexander Araneta Marcos III Fanfiction.
HEXALOGY...
Masama ang pakiramdam mo dahil sa pagkakaroon mo ng dino. Hindi ka makagalaw nang maayos. Tinext ka ni Sandro para kumustahin.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Pagdating ni Sandro sa inyo, dumiretso siya sa kwarto mo. Nakita ka niyang nakahiga sa kama habang hawak hawak mo ang iyong puson at nakita din niyang namimilipit ka sa sobrang sakit nito.
Tinabihan ka niya. Narinig niya ang pagsinghot mo. You didn't noticed that you are already crying because you can't tolerate the pain. He hugged you from behind.
"Mahal, I'm here na." Dinig mong sabi niya. Humarap ka sa kanya. "Loveeeee!" Sabi mo. "How are you now?" Tanong niya. "Ayon. I wanted to punch my abdomen because of the pain that it's giving me." Sabi mo sa kanya. "What? Okay sit down. I will massage the back of your abdomen, okay? Wait, I'll just get some hot compress then, you put it on your abdomen, okay?" Sabi niya sayo. Kumuha siya ng hot compress at ibinigay niya ito sayo pagkatapos umupo siya sa likuran mo at minasahe niya ang likuran ng puson mo hanggang sa magkabilang gilid niyon. Sa sobrang hard ng pressure ng pagmamasahe niya sayo, nakatulog ka at unti- unti mong hindi naramdaman ang sakit. At inalagaan ka ni Sandro buong araw.
Paggising mo, nakita mo si Sandro na nakatulog sa upuan habang binabantayan ka.
Sinubukan mong bumangon at tumayo para alagaan naman siya. Pero bigla siyang nagising nang maramdaman niya ang paggalaw mo mula sa kama.
"O love, are you okay now?" Tanong niya sayo. "Yes love. I'm okay na. Thank you for taking care of me. Babangon sana ako para pagsilbihan ka naman para makabawi ako sayo kaya lang, nagising pa kita. Sorry." Sabi mo sa kanya. "Nah, it's okay. Are you hungry? I'll buy food outside if you want." Sabi niya sayo. "No na mahal. Magluluto na lang ako. May pasta naman jan. Magluluto ako ng pasta." Sabi mo. "Ate you sure you can handle it?" Tanong niya sayo. "Yep. Lalagyan ko din ng meatballs. Is that okay?" Tanong mo. "Yep." Sabi niya.
Pagkatapos ng tatlumpung minuto, natapos ka nang magluto. Tinawag mo na siya para kumain.
"Mahal, kain na tayo." Tawag mo sa kanya. Agad naman siyang pumunta sa dining para samahan kang kumain.
Nagkwentuhan kayo habang kumakain.
"Are you sure you're okay now?" Tanong niya sayo. "Yes of course. I'm okay now." Sagot mo. "I can stay a little bit longer here of not. I wanna take care of you until you become a little bit more okay." Sabi niya. "I am okay now. You can leave after you finish your food." Sabi mo sa kanya. "I know you are still in pain right now. Especially now that you're on your you know. Girl thing. Let me take care of you the whole night." Sabi niya sayo. "What if your parents suddenly looks for you?" Sabi mo sa kanya. "No they'll not. They already know where I am. Even if they don't ask me." Sabi niya sayo. "Sorry ha, I disturbed you. You can't do your own errands because of me." Saad mo. "No. Hindi mo naman ako naistorbo. I'm not that busy today. Bukas pa ako magiging busy dahil mangangampanya ako dito sa Ilocos." Sabi niya sayo. "E si tito saan siya mangangampanya?" Tanong mo. "La Union, then the following day diretso na sa Pangasinan." Sabi niya. "Sobrang hectic naman pala ng sched niyo. Pwedeng magpa- appointment?" Biro mo. "Appointment? Kanino? Kay pops o sa akin?" Sabi niya. "Sayo. Nakakahiya. Nahihiya akong lumapit at magpa- appointment kay tito." Sabi mo sa kanya. "Hindi ka naman na ibang tao kay pops. Kayang kaya mo nang magpa- appointment sa kanya. Bakit ka nga ba magpapa- appointment?" Tanong niya. "Biro lang. Baka mamaya sabihin mo na agad kay tito. Joke lang yon." Sabi mo. "I'll go ahead na. Ang sarap ng luto mo. Pwede ka nang mag- asawa." Sabi niya sayo. "Sino namang aasawahin ko? Ni wala ngang nanliligaw sa akin. Paano naman ako makakapag-asawa?" Sabi mo sa kanya. "Kung ako na lang kaya ang asawahin mo? Tutal pareho naman tayong single, tapos tayong dalawa lang din naman ang nagkakaintindihan. Minsan nga nakakabili pa tayo ng sarili nating mundo. So paano, payag ka ba?" Pabiro niyang tanong. "Haha. Nagpapatawa ka ba?" Tanong mo. "Of course not. I'm serious here. O sige ganito na lang. Kapag nag- birthday ka na tapos wala ka pa ring jowa, tayo na lang." Sabi niya. Kinabahan ka. Walong buwan na lang ay birthday mo na. Kahit alam mong higit limang buwan pa bago ka magdiriwang ng iyong kaarawan, malaki ang posibilidad na magkatotoo ang sinabi sayo ni Sandro.
"Sandro tigilan mo ako. I know you're serious but please don't pressure me jusko." Sabi mo sa kanya. "Ano ka ba? Hindi kita prine- pressure. Ikaw ang pume- pressure sa sarili mo." Sabi niya. Huminga ka nang malalim. "O siya tapos ka na bang kumain? Umalis ka na. Marami pa akong gagawin." Sabi mo. "Ayaw mo bang nandito ako?" Tanong niya. Kumunot ang noo mo. "Wag ka ngang ganyan Sandro." Sabi mo sa kanya. "Bakit?" Tanong niya uli. "Para kang batang inagawan ng kendi." Sabi mo. "Cute naman di ba?" Sabi niya. "Oo na, oo na. Umalis ka na. Marami pa akong gagawin." Sabi mo.
Agad naman siyang umalis. Pagkaalis niya, napaisip ka sa sinabi niya. Paulit ulit mong narinig sa utak mo ang mga salitang binitawan niyang,
'kung ako na lang kaya asawahin mo?' 'kung ako na lang kaya asawahin mo?' 'kung ako na lang kaya asawahin mo?' 'kung ako na lang kaya asawahin mo?' 'kung ako na lang kaya asawahin mo?' 'kung ako na lang kaya asawahin mo?' 'kung ako na lang kaya asawahin mo?' 'kung ako na lang kaya asawahin mo?' 'kung ako na lang kaya asawahin mo?' 'kung ako na lang kaya asawahin mo?'
Makalipas ang dalawampung minuto, nagsink in na din sayo ang mensaheng nais niyang iparating. Sa isip mo, nais ka niyang makasama habang buhay pero ayaw mong mag- assume. But at the back of your mind, you were thinking about him proposing to you soon.
"Erase, erase, erase. No, no, no." Sabi mo sa sarili mo. Pero napapaisip ka nang malalim. Baka nga totoo ang sinasabi sayo ng intuition mo. Bumalik ka sa kwarto at muling humiga sa kama. Hindi mo namalayan na sa paglipas ng oras, bigla ka na lang nakatulog.
