A Point of View of a supporter from afar.
P.S. This is all made out of the writer's imagination. This is not real. This is all in an alternative universe. These are some of my what if's.
A Ferdinand Alexander Araneta Marcos III Fanfiction.
HEXALOGY...
Isang gabi, nagkasagutan kayo ng kapatid mo. You texted Sandro para ipaalam sa kanya ang nangyari. Sinubukan ka niyang pigilan sa plano mong gawin pero.....
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Binasa mo ang mga mensahe mo mula sa kanya habang nagda- drive. Sinubukan mong magreply pero bigla mong napindot ang preno ng kotse at ang pedal nito.
May nakasalubong kang elf at bumangga ka rito pagkapindot mo ng preno.
Nauntog ka sa dashboard. Dahil doon, maraming dugo ang nawala sayo.
Dinala ka sa ospital ng mga pulis na nakakita sayo.
Agad na pumunta si Sandro sa ospital na pinagdalhan sayo.
"Nurse, where is the room of Faith Alexandria Mondragon?" Tanong ni Sandro sa nurse na nasa information desk.
"Room 1006 po sir, this way." Sabi niya. Agad naman siyang pumunta sa room na kinaroroonan mo.
Pagdating niya, nagising ka naman.
Nang makita mo siya, hindi mo siya nakilala.
"Ma, sino siya? Bakit nandito yan? Who are you? I'm sorry. You're not familiar." Sabi mo. "Love? You don't remember me?" Kinakabahan niyang tanong. "La- love? Who are you referring to? Me?" Tanong mo sabay turo sa iyong sarili. "Yes mahal." Sabi niya. "I- I'm sorry. I really can't remember who you are." Sabi mo. "Do you know Imelda Marcos?" He asked you. "Yeah. She's the former first lady of the Philippines. Why?" Tanong mo sa kanya. "She's my lola. I'm her favorite grandson." Sabi niya sayo. "Ha? What's your name ba? Real name." Sabi mo. "Ferdinand Alexander Araneta Marcos III." Sabi niya. "What is your nickname?" Tanong mo sa kanya. "Sandro." Sabi niya. "Pasensiya ka na ha. Hindi talaga kita maalala e. Kaanu- ano mo yung presidente ng Pilipinas? Marcos e." Sabi mo. "He's my dad." Sabi niya. "Ano? Anak ka ng presidente?" Tanong mo. "Yes pero nalulungkot ako kasi hindi ako maalala ng taong mahal ko." Sabi niya. "Love sana maalala mo na ako. Love, balik ka na." Niyakap ka niya. And with that hug, you felt so loved and at the same time you felt some comfort. But still, you can't remember anything about him.
