0531: Balca tamam koşma. Gelmiyorum arkandan.
Balca : Sen arkamdan geldiğin için değil, sevgilim beklediği için hızlı yürüyorum!
0531: Sevgilinin olmadığını ikimizde iyi biliyoruz. :)
Balca : Sen öyle san.
0531: Lan sadece 4 gün yoktum. 4 günde kendine sevgili yapmış olamazsın!
Balca : Sanki seni aldatmışım gibi konuşmayı kes Akın. Benim bir sevgilim var. Beni rahatsız etmeyi bırak artık!
0531: Sana inanmıyorum. Sırf benden kurtulmak için yalan söylüyorsun.
Elimdeki telefonu sinirle arka cebime sokuşturup gözlerimi etrafta gezdirdim. Sevgili! bulmam gerekiyordu. Akın hayatımda birisinin olduğunu düşünürse peşimi bırakırdı. Bırakmak zorundaydı.
Elimdeki kitapları koltuk altıma sıkıştırıp dersi biten üniversite öğrencilerinin arasına karıştım. Herkes grup halinde bir yerlere gidiyordu. Tek başına yürüyen birisini gördüm. Hızlı adımlarla ona doğru ilerlerken çocuk kafasını benim olduğum yöne çevirince vazgeçtim. Çok çelimsiz birisine benziyordu. Akın, bu çocuğu kolaylıkla korkutabilirdi.
Olduğum yerde durup etrafıma baktım. Herkes bir koşturma içerisindeydi. Herkes ya grup halinde ya da sevgilisiyle yürüyordu. Hadi ama hiç mi yalnız birisi yok?
Telefonum titrediğin de sinirimden dişlerimi sıktım. Olduğum yerden kıpırdamadan etrafıma bakmaya devam ettim. Yolun kenarında bir arabanın ön kaputuna oturmuş elinde ki telefonla uğraşan birisini gördüm. Onu ve arkadaşlarını bir kaç kez okulda görmüştüm. Vücüdunun görebildiğim kadarıyla bir çok yerinde dövme vardı.
Başını kaldırıp tam olarak olduğum yere baktı. O sırada ensemde sıcak bir nefes hissettim. "Sevgilin seni unuttu mu yoksa Balca?" Akın'ın iğrenç sesini duymamla yüzümü buruşturdum. Dövmeli çocuk gözlerini kısarak arkama bakıyordu. Bana yardım edermiydi? .Lütfen etsin. Sadece 5 dakikalığına sevgilimmiş gibi davranacaktı.
Koyu kahve gözlerini gözlerime çevirdi. Ona içtenlikle tebessüm ettiğim de kaşları havalandı ve şaşkınlıkla bana bakakaldı.
Akın kolumu okşamaya başladığında düşünmeden hızlıca yürüyerek dövmeli çocuğun yanına gittim. Tam önünde durup yüzüne baktım. Şaşkınlığı daha çok artarken derin bir nefes aldım. "5 dakikalığına sevgilim olur musun?" diye sordum titreyen sesimle.
Çocuğun ağzı bir parça açıldı ve yüzüme bakmaya devam etti. Hiçbir şey söylemedi hiçbir tepki vermedi. Hayal kırıklığıyla gözlerimi yumdum. Gözlerimi tekrar açıp arkama kısaca bir bakış attım. Akın 6 adım kadar ileride sinirle bana bakıyordu. Tekrar önüme döndüm. Dövmeli çocuk sadece bana bakıyordu. Kabul etmeyeceğinden emin oldum.
"Neyse boşver. Başkasından istesem daha iyi olacak sanırım,"dedim. Sağ tarafıma dönüp yürüyeceğim sırada kolumdan tutup beni kendine çevirdi. Bu sefer şaşırma sırası bendeydi. Elini belime götürüp beni kendine çekerek aramızdaki mesafeyi kapattı. Bedenim onun sert bedenine çarparken gözleri parlıyordu. Dudaklarına yerleştirdiği tebessüm onu korkutucu havasından çıkarmıştı.
"BALCA!" Akın'ın öfkeli sesini duyduğum da dövmeli çocuk bakışlarını arkamda bir yere çevirdi. Kaşlarını çattı ve karşısında düşmanı varmış gibi bakmaya devam etti.
Bakışları tekrar beni bulduğunda gülümsedi. Belimden tutarak beni az önce oturduğu kaputun üstüne oturttu. Şimdi Akın'ın öfkeli yüzünü görebiliyordum. Çenemde hissettiğim parmaklarla dövmeli çocuğa baktım. Yüzüme eğildiğinde hiç ummadığım bir şey yaptı. Dudağımın kenarına uzun bir öpücük bıraktı. Gözlerim kocaman açılırken yutkundum.
Geri çekildiğinde kendime gelip konuşmayı akıl edebilmiştim. "Öpmene gerek yoktu," dedim gözlerimi ondan kaçırırken.
"Sevgililer öpüşürler Balım," dediğinde şaşkınlıkla ona baktım. Arsızca sırıtıyordu.
Akın'ın öfkeyle bize doğru yürüdüğünü gördüm. Elini yumruk yapıp havaya kaldırdığı sırada dövmeli çocuğa bakarak "Dikkat et," diye bağırdım.
Akın'ın yumruğunu bir başkası havada yakalayıp Akın'ı geri itti. Ben korkuyla olanları izlerken dövmeli çocuk elimden kitapları alıp diğer eliyle elimi tuttu. Beni arabanın kaputundan indirip arabanın kapısına doğru yürüttü. Korkudan mı yoksa şaşkınlıktan mı bilmiyorum ama donup kalmıştım. Saniyeler sonra kendimi arabanın içinde buldum.
"Bekle burada birazdan gelirim," dedi.
Kitaplarımı kucağıma bırakıp kapıyı kapattı. Dışarıya baktığım da Akın yerden kalkıp dövmeli çocuğun karşısına dikildi. Akın'ın hemen arkasında Yeliz ve Emrah vardı. Akın'ın en yakın iki dostu.
Dövmeli çocuğun arkasında da hep yanında gördüğüm 2 erkek ve 1 kız vardı. Akın dan kurtulmak için bu çocuğa yaklaşarak hata yapmıştım. Her haliyle ben tehlikeliyim diye bağıran birisinden yardım istemiştim o da beni öpmüştü. Kesinlikle hata etmiştim. Sıkıntıyla ofladım.
Kavga edeceklerdi büyük bir ihtimalle ve benim yüzümden bir çok kişinin başı belaya girecekti. Dövmeli çocuk Akın'a doğru bir adım atarak aralarında ki mesafeyi kapattı. Akın'ın kulağına birşeyler söyledikten sonra sırıtarak geri çekildi. Akın'ın değişen yüz halinden hoşuna gitmeyen bir şey söylediği belliydi.
Akın, bana uzun bir süre bakıp arkasını dönüp gitti. Gitti. İnanamıyorum gitti. Olay çıkarmadan zorlamadan gitti. İşte bu beni daha çok şaşırttı. Dövmeli çocuk ve arkadaşları arabaya bindiğinde ben hâlâ Akın'ın arkasından şaşkınlıkla bakıyordum.
Kafamı çevirip direksiyonun başında ki dövmeli çocuğa baktım. Oldukça keyifli görünüyordu. "Ona ne söyledin de olay çıkarmadan gitti?" diye sordum.
Bakışlarını bana çevirdi tekrar yola baktı. "Herşeyi de bilme Balım, boşver," dedi.
"Balca. Benim ismim Balım değil Balca!" dedim.
Bana bakıp gülümsedi. Akın'dan kaçarken başka bir manyağa mı çatmıştım?
🖤
Bunun taslakta kalmasına gönlüm razı gelmedi 😍
Tutarsa devamı gelecek 😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beş Dakikalığına Sevgilim Olur musun? +18
ChickLit"Şimdi bu sorunun sırası mı?" diye sordum. "Şuan seni öpmemin tam sırası ama ben herşeyi sırasıyla yapıyor muyum? "diye sordu. " Bilmem yapıyor musun? "diye sordum. " Hep yapmam ama şuan yapasım tuttu,"dedi.
